 |
|
|  Τετάρτη 8/2
Το Ιράν οχυρώνεται
Αποκάλυψε υπόγεια βάση μαχητικών αεροσκαφών,που δεν μπορούν να πλήξουν οι αντίπαλοί του
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο ιρανικός στρατός αποκάλυψε την ύπαρξη της πρώτης υπόγειας βάσης που φιλοξενεί μαχητικά αεροσκάφη και η οποία παρουσιάστηκε ως ικανή να αντισταθεί σε ενδεχόμενους αμερικανικούς βομβαρδισμούς, σύμφωνα με τα επίσημα ΜΜΕ.
Η βάση «Αετός 44» της Πολεμικής Αεροπορίας «έχει τη δυνατότητα να δέχεται όλων των ειδών τα μαχητικά αεροσκάφη και τα βομβαρδιστικά, καθώς και drone», μετέδωσε το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων IRNA, το οποίο, όπως και άλλα ΜΜΕ, δημοσιοποίησε φωτογραφίες και εικόνες από βίντεο.
Τον Μάιο του 2022, το Ιράν έδειξε για πρώτη φορά εικόνες μιας βάσης drone στα όρη Ζάγκρος, στο δυτικό τμήμα της χώρας.
Καμία ένδειξη δεν δόθηκε για την τοποθεσία της νέας εγκατάστασης, που βρίσκεται «σε βάθος εκατοντάδων μέτρων, στην καρδιά των βουνών ώστε να μπορεί να αντισταθεί στις βόμβες των στρατηγικών βομβαρδιστικών των Ηνωμένων Πολιτειών», ανέφερε η κρατική τηλεόραση.
Οι εικόνες αυτές μεταδόθηκαν την παραμονή της «Ημέρας της Πολεμικής Αεροπορίας», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την επέτειο της ίδρυσης της Ισλαμικής Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 1979. Δείχνουν τον αρχηγό του επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων, στρατηγό Μοχαμάντ Μπαγκερί, και τον διοικητή του στρατού Αμπντολραχίμ Μουσαβί, να επισκέπτονται τη βάση, απ΄όπου εισέρχονται και εξέρχονται μαχητικά αεροσκάφη.
«Η Αετός 44 είναι μία από τις πολλές αεροπορικές στρατηγικές υπόγειες βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας που έχουν κατασκευαστεί σε διάφορες περιοχές της χώρας στη διάρκεια των τελευταίων ετών», διευκρίνισε το πρακτορείο Irna.
Η ιρανική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει ουσιαστικά ρωσικά μαχητικά Mig και Sukhoi που ανάγονται στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, μερικά κινεζικά αεροσκάφη, και αμερικανικά F-4 και F-5 της εποχής πριν από την ισλαμική επανάσταση του 1979. Τα τελευταία χρόνια, η χώρα έχει κατασκευάσει μαχητικά αεροσκάφη Azarakhsh, μια εκδοχή του F-5.
Το Ιράν άρχισε επίσης να αναπτύσσει προγράμματα drone στα χρόνια του 1980 κατά τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ (1980-1988).
Στις αρχές Φεβρουαρίου, μια στρατιωτική εγκατάσταση του υπουργείου Άμυνας στο Ισφαχάν τέθηκε στο στόχαστρο drone, που δεν προκάλεσαν θύματα, μόνο «μικρές ζημιές» σύμφωνα με το υπουργείο.
Ο αντιπρόσωπος του Ιράν στα Ηνωμένα Έθνη κατηγόρησε στη συνέχεια το Ισραήλ ότι ευθύνεται για την επίθεση, που ακολουθεί μια σειρά σαμποτάζ που αποδίδονται στη χώρα.
Οι δύο χώρες επιδίδονται εδώ και χρόνια σε μια έντονη αντιπαράθεση, με το Ισραήλ να κατηγορεί το Ιράν --που διαψεύδει-- ότι θέλει να αποκτήσει ατομική βόμβα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
