 |
|
|  Πέμπτη 9/2
Εκλογή του καθηγητή Κώστα Συνολάκη ως μέλους της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικών των ΗΠΑ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Στην εκλογή των νέων ακαδημαϊκών για το έτος 2023 προχώρησε η Εθνική Ακαδημία Μηχανικών των ΗΠΑ (ΝΑΕ).
Μεταξύ των ακαδημαϊκών και ο καθηγητής Kώστας Συνολάκης, η εκλογή του οποίου έγινε σε αναγνώριση των εργασιών του στην εξέλιξη υπολογιστικών μεθόδων και συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης για τσουνάμι και του συμβουλευτικού έργου του σε κυβερνήσεις και φορείς για τη διαχείριση κρίσεων.
Η εκλογή ενός επιστήμονα ως μέλους της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (ΝΑΣ), της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικών (ΝΑΕ) ή της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής (ΝΑΜ), είναι η μεγαλύτερη τιμή για φυσικούς επιστήμονες όλων των κλάδων στην Αμερική.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ακαδημίας, τα μέλη αποτελούν μια επιλεγμένη ομάδα Αμερικανών και διεθνών ανώτερων επαγγελματιών στις επιχειρήσεις, στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στον χώρο του δημόσιου τομέα, που έχουν διακριθεί για τεχνικά επιτεύγματα και πρωτοποριακή συνεισφορά στον τομέα τους.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Κώστας Συνολάκης αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών το 1975. Συνέχισε τις σπουδές του στο California Institute of Technology (Caltech), από όπου έλαβε τα πτυχία Bachelor of Science (B.Sc.) in Engineering and Applied Science, Master of Science (M.Sc.), και Doctor of Philosophy (Ph.D.) στο ίδιο αντικείμενο το 1986.
Το 2016 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και είναι γραμματέας της Τάξης Θετικών Επιστημών της Ακαδημίας. Από το 1985 είναι καθηγητής Civil, Environmental and Aerospace Engineering στο Viterbi School of Engineering του University of Southern California (U.S.C.), ενώ το 1996 ίδρυσε το πρώτο Κέντρο Έρευνας Τσουνάμι. Υπηρέτησε ως πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών και ως καθηγητής Φυσικών Καταστροφών και Περιβαλλοντικής Υδρομηχανικής στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Το 2019 επελέγη ως άμισθος πρόεδρος της Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής στην Ελλάδα. Είναι, επίσης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος. Από το 2020 έχει αναλάβει ως διευθυντής/President του Κολεγίου Αθηνών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
