|
| Πέμπτη 16/2
Είχε καταδικαστεί σε ισόβια για φόνο που δεν έκανε!!
Θύμα δικαστικής πλάνης,στις ΗΠΑ, ήταν άδικα... 28 χρόνια φυλακή
iefimerida.gr
Δικαστής στην πολιτεία του Μισούρι των ΗΠΑ απάλλαξε έναν άνδρα, που παρέμεινε επί 28 ολόκληρα χρόνια στη φυλακή, για έναν φόνο που δεν είχε διαπράξει.
Μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας ο 50χρονος Λαμάρ Τζόνσον - άλλο ένα θύμα δικαστικής πλάνης στις ΗΠΑ - έκλεισε τα μάτια του, κούνησε το κεφάλι του και είπε: «Είναι απίστευτο!»
Το 1995 ο Τζόνσον είχε καταδικαστεί σε ισόβια για τον φόνο ενός άνδρα, που φερόταν να είχε διαπράξει μαζί με συνεργό του τον Οκτώβριο του 1994 στη βεράντα του σπιτιού του θύματος. Η εισαγγελία είχε υποστηρίξει τότε ότι ο φόνος έγινε πάνω σε καυγά για τη μοιρασιά χρημάτων από διακίνηση ναρκωτικών.
Ο Λαμάρ Τζόνσον ήταν 21 ετών όταν συνελήφθη για φόνο που δεν διέπραξε
Εξ’ αρχής ο Τζόνσον επέμενε ότι ήταν αθώος, τονίζοντας ότι την ώρα του φόνου βρισκόταν με τη φίλη του σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων από τον τόπο του εγκλήματος. Αλλά η εισαγγελία και το δικαστήριο δεν τον πίστεψαν.
Ένας δεύτερος ύποπτος ομολόγησε ότι μετείχε στον φόνο και του επιβλήθηκε ποινή επταετούς κάθειρξης. Ο Τζόνσον, που δεν έπαυε να κηρύττει την αθωότητά του, έλαβε μετά από μερικούς μήνες στη φυλακή ένα γράμμα από τον πραγματικό δράστη, που απάλλαττε τον ίδιο και αποκάλυπτε που βρίσκονταν κρυμμένα τα όπλα και οι μάσκες του σκι που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον φόνο.
Μολονότι το θύμα της δικαστικής πλάνης παρέδωσε το γράμμα στον αρμόδιο δικαστή, δεν έγινε τίποτε. Αργότερα αποδείχθηκε μάλιστα ότι ένας φερόμενος μάρτυς του εγκλήματος είχε δεχθεί πιέσεις από την αστυνομία να ρίξει την ευθύνη στον Τζόνσον. Όπως είπαν μάλιστα οι συνήγοροι του τελευταίου, ο «μάρτυρας» αυτός έλαβε αμοιβή 4.000 δολαρίων. Μάρτυρας κατηγορίας εις βάρος του ήταν και ένας ρατσιστής συγκρατούμενός του, που υποστήριξε στο δικαστήριο ότι ο Τζόνσον του ομολόγησε τον φόνο.
Πέρασαν χρόνια έκτοτε, αλλά ο Λαμάρ Tζόνσον δεν έχασε την ελπίδα του. Οι συνήγοροί του και μια ομάδα ακτιβιστών συγκέντρωσαν νέα αποδεικτικά στοιχεία και τον περασμένο Αύγουστο, η εισαγγελέας του Σεν Λούις, Κιμ Γκάρντνερ, κατέθεσε αίτημα για την αποφυλάκιση του Τζόνσον. Η λύτρωση για τον 50χρονο πατέρα ήλθε προχθές Τρίτη.
«Αν και η σημερινή μέρα είναι χαρμόσυνη, δεν μπορεί να αποκαταστήσει όλα όσα του έκλεψε η Πολιτεία. Τίποτε δεν θα του επιστρέψει τις σχεδόν τρεις χαμένες δεκαετίες, που ήταν μακριά από τις κόρες του και την οικογένειά του», είπαν οι συνήγοροί του. Όπως ανέφεραν, μέχρι στιγμής το δικαστήριο δεν έχει επιδικάσει κάποια αποζημίωση στον πελάτη τους, αλλά μια οργάνωση ακτιβιστών έχει ξεκινήσει έρανο για το θύμα της δικαστικής πλάνης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|