|
| Παρασκευή 17/2
Μυστήριο στην Ρωσία
Κορυφαία αξιωματούχος Άμυνας του Πούτιν βούτηξε στο κενό από τον 16ο όροφο
Daily Mail,zougla.gr
Ακόμη ένας στενός συνεργάτης του Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να πέθανε με μυστηριώδη τρόπο. Ο λόγος για την 58χρονη Μαρίνα Γιάνκινα, που ήταν αξιωματούχος στον τομέα της Άμυνας του Ρώσου προέδρου.
Η Γιάνκινα εντοπίστηκε νεκρή από έναν περαστικό στην είσοδο κτηρίου στην Αγία Πετρούπολη αφότου, όπως όλα δείχνουν, έπεσε από τον 16ο όροφο, από ύψος σχεδόν 48 μέτρων, αφήνοντας πίσω της σειρά εγγράφων.
Η Ρωσική Ερευνητική Επιτροπή και η υπηρεσία Τύπου της Δυτικής Στρατιωτικής Περιφέρειας «Fontanka» επιβεβαίωσαν τον θάνατό της και διερευνούν τα αίτια της πτώσης της.
Η Γιάνκινα ήταν ένα από τα βασικά πρόσωπα στη χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία, σύμφωνα με την Daily Mail. Συγκεκριμένα, ήταν επικεφαλής του τμήματος οικονομικής υποστήριξης του υπουργείου Άμυνας για τη Δυτική Στρατιωτική Περιφέρεια που εμπλέκεται στενά στην εισβολή στην Ουκρανία.
Προτού ενταχθεί στη Δυτική Στρατιωτική Περιφέρεια, η Γιανκίνα εργάστηκε στην Ομοσπονδιακή Φορολογική Υπηρεσία και υπηρέτησε επίσης ως αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Σχέσεων Ιδιοκτησίας της Αγίας Πετρούπολης.
Ο μυστηριώδης θάνατός της προστίθεται στην ήδη μακρά λίστα θανάτων αξιωματούχων κατά τη μακρόχρονη διακυβέρνηση του Πούτιν. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο υποστράτηγος Βλαντιμίρ Μακάροφ - Ρώσος στρατηγός που απολύθηκε πρόσφατα από τον Πούτιν - βρέθηκε νεκρός υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Παράλληλα, δεκάδες Ρώσοι επιχειρηματίες έχουν βρεθεί νεκροί από τις αρχές του 2022 υπό ανεξήγητες συνθήκες. Οι περισσότερες περιπτώσεις θεωρήθηκαν αυτοκτονίες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|