 |
|
|  Σάββατο 25/2
Το Ιράν λέει πως ανέπτυξε νέο πύραυλο Κρουζ μεγάλου βεληνεκούς
AΠΕ-ΜΠΕ
Το Ιράν ανέπτυξε πύραυλο Κρουζ ο οποίος έχει κατ’ αυτό δραστικό βεληνεκές 1.650 χιλιομέτρων, δήλωσε χθες Παρασκευή ανώτατος αξιωματικός των Φρουρών της Επανάστασης, εξέλιξη που θεωρείται πως θα εντείνει την ανησυχία της Δύσης, η οποία καταγγέλλει ολοένα πιο έντονα τη χρήση ιρανικών UAVs από τη Ρωσία στον πόλεμο στην Ουκρανία και γενικότερα την υλική υποστήριξη της Τεχεράνης στη Μόσχα.
Παράλληλα ο Αμιραλί Χαζιζαντέχ, ο επικεφαλής της αεροδιαστημικής δύναμης των Φρουρών της Επανάστασης, επανέλαβε την απειλή πως το Ιράν θα «εκδικηθεί» τον θάνατο του κορυφαίου αξιωματικού του Κάσεμ Σουλεϊμάνι, δηλώνοντας «επιδιώκουμε να σκοτώσουμε τον (πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ) Τραμπ».
«Ο πύραυλος Κρουζ που αναπτύξαμε έχει βεληνεκές 1.650 χιλιομέτρων και προστέθηκε στο πυραυλικό οπλοστάσιο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν», είπε ο Αμιραλί Χαζιζαντέχ στην κρατική τηλεόραση.
Στην εκπομπή προβλήθηκαν για πρώτη φορά πλάνα με τον πύραυλο, που βαφτίστηκε «Paveh».
Ο αξιωματικός ανέφερε εξάλλου πως η Τεχεράνη δεν είχε σκοπό να σκοτώσει «καημένους φαντάρους» όταν εξαπέλυσε επίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους εναντίον δυνάμεων των ΗΠΑ στο Ιράκ, μερικές ημέρες μετά τον θάνατο του στρατηγού Σουλεϊμάνι σε επιδρομή αμερικανικού τηλεκατευθυνόμενου μη επανδρωμένου αεροσκάφους το 2020 στη Βαγδάτη.
«Αν θέλει ο Θεός, σκοπεύουμε να σκοτώσουμε τον Τραμπ. Ο (πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ) Πομπέο και οι ανώτατοι διοικητές που διέταξαν (τον θάνατο του Σουλεϊμάνι) πρέπει να σκοτωθούν» επίσης, επέμεινε ο Αμιραλί Χαζιζαντέχ στην ίδια συνέντευξη.
Η ιρανική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία έχει ορκιστεί επανειλημμένα ότι θα εκδικηθεί τον θάνατο του στρατηγού Σουλεϊμάνι, του πρώην ηγέτη της δύναμης Κουντς («Ιερουσαλήμ») των Φρουρών της Επανάστασης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
