 |
|
|  Πέμπτη 2/3
Aρχιμαφιόζος βρέθηκε νεκρός στην Κολομβία
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ένας από τους φερόμενους ως διαδόχους του «Οτονιέλ», του μέχρι πέρυσι αρχηγού του ισχυρότερου καρτέλ των ναρκωτικών στην Κολομβία, βρέθηκε νεκρός χθες Τετάρτη στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας της Λατινικής Αμερικής, ανακοίνωσε αξιωματικός της αστυνομίας.
«Βρήκαμε πτώμα από το οποίο πήραμε δακτυλικά αποτυπώματα», εξήγησε σε βίντεο που διανεμήθηκε στα μέσα ενημέρωσης ο αξιωματικός της αστυνομίας Όσκαρ Κορτές.
Το πτώμα, που κειτόταν στο οδόστρωμα, εξακριβώθηκε πως ανήκε στον Γουίλμαρ Αντόνιο Κιρός, γνωστό με το προσωνύμιο «Σιόπας», τον δεύτερο τη τάξει στην οργάνωση AGC , ή αλλιώς Clan del Golfo, συνέχισε ο αξιωματικός.
Ο «Σιόπας», όπως και άλλοι δύο φερόμενοι ως ηγέτες του καρτέλ, ο «Τσικίτο Μάλο» και ο «Γκονσαλίτο», χαρακτηρίζονται από τις αρχές της Κολομβίας διάδοχοι του Ντάιρο Αντόνιο Ούσουγα, ή «Οτονιέλ», του διαβόητου αρχηγού της Clan del Golfo, που εκδόθηκε στις ΗΠΑ πέρυσι.
Η κολομβιανή αστυνομία προσέφερε αμοιβή 1,2 εκατ. δολαρίων για πληροφορίες που θα επέτρεπαν τον εντοπισμό των τριών ηγετών της συμμορίας.
Ο αξιωματικός της αστυνομίας Κορτές δεν διευκρίνισε την αιτία του θανάτου του «Σιόπας», το πτώμα του οποίου βρέθηκε τρία χιλιόμετρα από την πόλη Νταβέιμπα, ιστορικά προπύργιο της Κλαν. «Διενεργούμε έρευνα για τα κίνητρα του εγκλήματος», είπε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο «Σιόπας» διοικούσε όλες τις δραστηριότητες της Κλαν στον νομό Τσοκό (δυτικά) και στις ακτές της Κολομβίας στον Ειρηνικό. Στις περιοχές αυτές, η συμμορία, που μετρά κάπου 3.000 μέλη, εμπλέκεται σε αιματηρή σύγκρουση με τον Στρατό Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN) για τον έλεγχο οδών διακίνησης ναρκωτικών, λένε οι Αρχές στην Μπογκοτά.
Ο «Οτονιέλ», ο πρώην αρχηγός της συμμορίας, παραδέχθηκε την ενοχή του τον Ιανουάριο σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης, ενώπιον του οποίου προσήχθη κατηγορούμενος για διεθνή διακίνηση ναρκωτικών. Θα μάθει την ποινή του τον Ιούλιο. Δεν αποκλείεται να του επιβληθεί ισόβια κάθειρξη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
