 |
|
|  Πέμπτη 9/3
Ανοίγει ο δρόμος για μωρά με 2 βιολογικούς πατέρες
Δημιουργήθηκαν τα πρώτα ωάρια από αρσενικά κύτταρα ποντικιών
AΠΕ-ΜΠΕ
Ιάπωνας ερευνητής ανακοίνωσε ότι δημιούργησε βιώσιμα ωάρια από τα
κύτταρα αρσενικών ποντικιών. Πρόκειται για την πρώτη δημιουργία στο
εργαστήριο ωοκυττάρων θηλαστικού από αρσενικά κύτταρα. Το επόμενο -
καθόλου εύκολο- βήμα θα είναι να επιδιωχθεί κάτι ανάλογο με ανθρώπινα
κύτταρα, καθώς ελλοχεύει, μεταξύ άλλων, ο κίνδυνος πρόκλησης
ανεπιθύμητων γενετικών αλλαγών.
Η έρευνα, που βρίσκεται σε αρχικά στάδια ακόμη, αφορά την μετατροπή
των αρσενικών χρωμοσωμάτων ΧΥ σε θηλυκά ΧΧ. Η εξέλιξη αυτή ανοίγει τον
δρόμο σε ζευγάρια ανδρών να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά και όχι πια
με υιοθεσία.
Η ανακοίνωση έγινε από τον καθηγητή Κατσουχίκο Χαγιάσι του
Πανεπιστημίου της Οσάκα, ο οποίος απολαμβάνει διεθνούς κύρους στο
πεδίο του, σε συνέδριο του Ινστιτούτου Γενετικής Φράνσις Κρικ στο
Λονδίνο, σύμφωνα με το BBC και τη "Γκάρντιαν". 'Αλλοι επιστήμονες
εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί.
Ο καθηγητής Τζορτζ Ντέιλι της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου
Χάρβαρντ των ΗΠΑ, επεσήμανε πώς θα περάσει πολύς χρόνος εως ότου η
κοινωνία βρεθεί αντιμέτωπη στην πράξη με την επιλογή μωρών από δύο
πατέρες.
Ο ίδιος ο Χαγιάσι ανέφερε πως η εργασία του βρίσκεται σε πολύ αρχικό
στάδιο. Τα ωάρια που δημιούργησε, έχουν χαμηλή ποιότητα και η τεχνική
προς το παρόν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια στους
ανθρώπους. Δήλωσε πάντως αισιόδοξος ότι οι σημερινές δυσκολίες μπορεί
να έχουν ξεπεραστεί σε δέκα χρόνια και ότι τελικά θα καταστεί
διαθέσιμη μια τεχνική αναπαραγωγής για ζευγάρια ίδιου φύλου.
"Αν οι άνθρωποι τη θέλουν και η κοινωνία αποδεχτεί μια τέτοια
τεχνολογία, εγώ συναινώ", δήλωσε ο Ιάπωνας επιστήμονας. Εμφανίστηκε
πάντως διστακτικός η μέθοδος του να χρησιμοποιηθεί από έναν άνδρα για
να δημιουργήσει ένα μωρό από το δικό του σπέρμα και από τεχνητά
δημιουργημένα ωάρια. "Τεχνικά αυτό είναι δυνατό", είπε. "Δεν είμαι
όμως βέβαιος αν σε αυτό το στάδιο είναι κάτι ασφαλές ή αποδεκτό από
την κοινωνία".
Η μέθοδος περιλαμβάνει τη λήψη δερματικού κυττάρου από αρσενικό
τρωκτικό και την μετατροπή του σε πολυδύναμο βλαστικό κύτταρο που
μπορεί να μετατραπεί σε άλλα είδη κυττάρων. Τα κύτταρα αυτά ως
αρσενικά έχουν χρωμοσώματα ΧΥ. Μετά οι ερευνητές διαγράφουν το Υ
χρωμόσωμα αυτών των κυττάρων, διπλασιάζουν το Χ και τελικά "κολλάνε"
μαζί τα δύο Χ. Αυτό επιτρέπει στο βλαστοκύτταρο να αναπρογραμματιστεί
για να γίνει ωάριο.
Τα κύτταρα στη συνέχεια αναπτύσσονται σε ένα οργανοειδές ωοθήκης που
μιμείται τις συνθήκες στις ωοθήκες του ποντικιού. Όταν τα ωάρια
γονιμοποιήθηκαν με σπερματοζωάρια, δημιουργήθηκαν 600 έμβρυα, από τα
οποία τελικά γεννήθηκαν επτά ποντικάκια (χαμηλό ποσοστό επιτυχίας
περίπου 1%). Πάντως τα τρωκτικά αυτά φαίνονταν υγιή και είχαν
φυσιολογική διάρκεια ζωής, ενώ και τα ίδια απέκτησαν απογόνους.
Η τεχνική μπορεί επίσης να βοηθήσει υπογόνιμα ζευγάρια διαφορετικού
φύλου, στα οποία η γυναίκα δεν μπορεί να παράγει τα δικά της ωάρια
λόγω σοβαρού προβλήματος όπως το σύνδρομο Τέρνερ (όπου λείπει το ένα
αντίγραφο του χρωμοσώματος Χ). Όμως θα περάσουν χρόνια εωσότου (και
εάν) καταστεί διαθέσιμη μια τέτοια νέα θεραπεία υπογονιμότητας. 'Αλλοι
επιστήμονες θεωρούν ότι ο χρονικός ορίζοντας της δεκαετίας είναι
υπερβολικά αισιόδοξος, αν ληφθεί υπόψη ότι ακόμη δεν έχουν
δημιουργηθεί στο εργαστήριο βιώσιμα ανθρώπινα ωάρια από θηλυκά
κύτταρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
