 |
|
|  Δευτέρα 13/3
Τρελά κέρδη για τις πολεμικές βιομηχανίες απο τον πόλεμο στην Ουκρανία....
Σχεδόν διπλασιάστηκαν οι εισαγωγές όπλων στην Ευρώπη το 2022
AΠΕ-ΜΠΕ
Οι εισαγωγές στρατιωτικών εξοπλισμών στην Ευρώπη σχεδόν διπλασιάστηκαν το 2022, κυρίως εξαιτίας των μαζικών παραδόσεων στην Ουκρανία, που μετατράπηκε στον τρίτο μεγαλύτερο εισαγωγέα όπλων σε παγκόσμια κλίμακα, καταγράφει έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα.
Οι εισαγωγές συμβατικών όπλων απογειώθηκαν, αυξήθηκαν κατά 93% σε ετήσια βάση, κάτι που αποδίδεται επίσης στην επιτάχυνση των στρατιωτικών δαπανών αρκετών ευρωπαϊκών κρατών, ιδίως της Πολωνίας και της Νορβηγίας, τάση που αναμένεται να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, αναφέρει η έρευνα αναφοράς αυτή.
«Η εισβολή προκάλεσε πραγματικά ραγδαία αύξηση της ζήτησης όπλων στην Ευρώπη, που δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί πλήρως, και κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε νέες αυξήσεις των εισαγωγών από ευρωπαϊκά κράτη», υπογράμμισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Πίτερ Βέζεμαν, που συμμετέχει στη συγγραφή της ετήσιας μελέτης του SIPRI για το ζήτημα τις τελευταίες τρεις και πλέον δεκαετίες.
Η Ουκρανία, ως πέρυσι συγκριτικά αμελητέος εισαγωγέας στρατιωτικών εξοπλισμών, έγινε ξάφνου το 2022 ο τρίτος κυριότερος προορισμός όπλων στον πλανήτη, πίσω από το Κατάρ και την Ινδία, άμεση συνέπεια της δυτικής βοήθειας που προσφέρθηκε για την απώθηση της εισβολής του στρατού της Ρωσίας από την 24η Φεβρουαρίου 2022.
Η χώρα αυτή συγκέντρωσε το 31% των εισαγωγών όπλων στην Ευρώπη και το 8% των παγκόσμιων, σύμφωνα με τα δεδομένα του SIPRI.
Οι εισαγωγές που έκανε το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένων των δωρεών της Δύσης, εξηνταπλασιάστηκαν το 2022, διευκρινίζει το ινστιτούτο.
Αν και είναι δύσκολο να γίνουν ακριβείς εκτιμήσεις λόγω της αδιαφάνειας πολλών συμβάσεων, το παγκόσμιο εμπόριο όπλων ξεπερνά σε αξία τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσια βάση, κατά τους ειδικούς.
Η αλματώδης αύξηση των ευρωπαϊκών εισαγωγών ήταν αναμενόμενη, με δεδομένο το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
