 |
|
|  Παρασκευή 24/3
Σοκαριστική υπόθεση στο Λονδίνο
Ένοχος πάμπλουτος Νιγηριανός γερουσιαστής που προσπάθησε να αφαιρέσει το νεφρό φτωχού νεαρού για να μεταμοσχευθεί στην κόρη του...
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο Νιγηριανός γερουσιαστής Ίκε Εκουερεμάντου κρίθηκε ένοχος την Πέμπτη από δικαστήριο του Λονδίνου ,επειδή πέρσι επιχείρησε να αφαιρέσει το νεφρό ενός νεαρού άνδρα για να το μεταμοσχεύσει στην κόρη του.
Εκτός από τον 60χρονο γερουσιαστή, το δικαστήριο έκρινε ενόχους τη σύζυγό του, Μπεατρίς, 56 ετών, και έναν γιατρό που μεσολάβησε για να γίνει η μεταμόσχευση, τον Ομπίνα Ομπέτα, 50 ετών. Όλοι τους κατηγορούνταν για συνωμοσία με στόχο τη μεταφορά του νεαρού άνδρα από το Λάγκος στο Λονδίνο για να του πάρουν το νεφρό. Η κόρη του ζεύγους, η 25χρονη Σόνια, αθωώθηκε.
Ο Εκουερεμάντου, που ήταν και πρώην αντιπρόεδρος της Γερουσίας στη Νιγηρία, καθώς και όλοι οι συγκατηγορούμενοί του δήλωναν αθώοι.
Οι ποινές τους θα ανακοινωθούν στις 5 Μαΐου. Κινδυνεύουν να καταδικαστούν σε ισόβια κάθειρξη, με βάση τον νόμο περί σύγχρονης δουλείας. Στο πλαίσιο αυτού του νόμου, κατηγορήθηκαν για συνωμοσία με στόχο την εκμετάλλευση ενός ανθρώπου. Το θύμα, που η οικογένεια δήλωνε ότι ήταν εξάδελφος της Σόνια, στην πραγματικότητα ήταν ένας πλανόδιος πωλητής από το Λάγκος. Του είχαν υποσχεθεί ότι θα του έδιναν 7.000 στερλίνες αλλά και ότι θα μπορέσει να παραμείνει και να εργαστεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στη Βρετανία είναι νόμιμο να δωρίζει κανείς το νεφρό του για αλτρουιστικούς λόγους, όχι όμως εάν πρόκειται να λάβει κάποιο οικονομικό ή υλικό αντάλλαγμα.
Στην κατάθεσή του ο νεαρός αφηγήθηκε ότι πίστευε πως θα εργαζόταν στη Βρετανία και μόνο όταν βρέθηκε απέναντι στους Βρετανούς γιατρούς αντιλήφθηκε ότι θα του έπαιρναν κάποιο όργανο. Απευθύνθηκε τότε στην αστυνομία «ψάχνοντας κάποιον που θα του έσωζε τη ζωή».
Η επέμβαση δεν έγινε ποτέ. Ο γερουσιαστής, που πρόσκειται στο αντιπολιτευόμενο Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα και εκλέγεται στη νοτιανατολική Νιγηρία, δεν ήταν υποψήφιος στις πρόσφατες εκλογές στη χώρα του, δεδομένου ότι είχε προφυλακιστεί στη Βρετανία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
