 |
|
|  Κυριακή 26/3
Δεν συμφωνούν σε τίποτα στο Λίβανο
Με... δύο διαφορετικές ώρες ξύπνησαν οι πολίτες
AΠΕ-ΜΠΕ
Με δύο διαφορετικές ώρες ξύπνησε σήμερα ο Λίβανος καθώς κλιμακώνεται η αντιπαράθεση μεταξύ των πολιτικών και των θρησκευτικών αρχών σχετικά με την απόφαση να διατηρηθεί η χειμερινή ώρα για έναν ακόμη μήνα.
Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Νατζίμπ Μικάτι ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι η αλλαγή στη θερινή ώρα θα γίνει στον Λίβανο στις 20 Απριλίου, αντί για το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαρτίου, όπως συνέβαινε συνήθως τόσο στη χώρα όπως στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές.
Αν και δεν αιτιολόγησε την απόφασή του, θεωρήθηκε από κάποιους ως μια προσπάθεια να κερδίσει τους μουσουλμάνους, επιτρέποντας σε όσους νηστεύουν για το Ραμαζάνι να σταματάνε μία ώρα νωρίτερα τη νηστεία, περίπου στις 6 το απόγευμα, αντί για τις 7.
Όμως η εκκλησία των μαρονιτών του Λιβάνου, που ασκεί μεγάλη επιρροή στη χώρα, ανακοίνωσε χθες Σάββατο ότι δεν θα υπακούσει στην απόφαση του Μικάτι, χαρακτηρίζοντάς την «εκπληκτική» και επισημαίνοντας ότι δεν προηγήθηκε συζήτηση με άλλους παράγοντες της χώρας και δεν ελήφθησαν υπόψη τα διεθνή πρότυπα.
Η εκκλησία ανακοίνωσε ότι η αλλαγή στη θερινή ώρα θα γίνει σήμερα τα ξημερώματα, κάτι που ακολούθησαν και άλλες χριστιανικές οργανώσεις, κόμματα και σχολεία.
Στο μεταξύ τα μουσουλμανικά κόμματα και οι θεσμοί διατηρούν τη χειμερινή ώρα.
Επιχειρήσεις και δημοσιογραφικοί οργανισμοί, ανάμεσα στους οποίους τα δύο μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του Λιβάνου, το LBCI και MTV, ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν τη μετάβαση στη θερινή ώρα σήμερα τα ξημερώματα, με τις εκκλήσεις να μην εισακουσθεί η εντολή Μικάτι να αυξάνονται.
Το LBCI ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι θα προχωρήσει κανονικά στην αλλαγή στη θερινή ώρα κυρίως επειδή, αν δεν το έπραττε, θα υφίστατο πλήγμα η δουλειά του. Πρόσθεσε μάλιστα: «Ο Λίβανος δεν είναι νησί».
Άλλοι προσπάθησαν να προσαρμοστούν: ο εθνικός αερομεταφορέας της χώρας, η Middle East Airlines, επεσήμανε ότι τα ρολόγια της θα παραμείνουν στη χειμερινή ώρα, αλλά θα αλλάξει τις ώρες των δρομολογίων της στη θερινή ώρα προκειμένου να συντονιστούν με τα διεθνή προγράμματα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
