 |
|
|  Τρίτη 28/3
Κινηματογραφική απόδραση για 26χρονη που κατηγορείται για κλοπή «μαμούθ» στην Χαλκιδική
AΠΕ-ΜΠΕ
Σε εξέλιξη ηταν μέχρι αργά αστυνομικές έρευνες για τον εντοπισμό 26χρονης, η οποία απέδρασε βράδυ από το Αστυνομικό Τμήμα Σιθωνίας, στη Χαλκιδική, όπου κρατείτο ενόψει της μεταγωγής της στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, καθώς είχε κριθεί προφυλακιστέα για κλοπή κοσμημάτων αξίας 600.000 ευρώ από κοσμηματοπωλείο.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η 26χρονη απέδρασε από το παράθυρο τουαλέτας του Τμήματος όπου ζήτησε νωρίτερα να την οδηγήσουν αστυνομικοί, επικαλούμενη τη φυσική της ανάγκη. Έκτοτε ξεκίνησαν έρευνες στην ευρύτερη περιοχή που μέχρι στιγμής όμως δεν απέδωσαν καρπούς, ενώ ενημερώθηκε σχετικά ο εισαγγελέας πρωτοδικών Πολυγύρου.
Η 26χρονη είχε απολογηθεί στις 24 Μαρτίου στον ανακριτή Πολυγύρου και με σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα κρίθηκε προσωρινά κρατούμενη. Επρόκειτο να μεταχθεί στον Κορυδαλλό και μέχρι τότε κρατείτο στο Αστυνομικό Τμήμα Σιθωνίας απ’ όπου τελικά απέδρασε.
Σύμφωνα με την αστυνομία, η κλοπή των κοσμημάτων για την οποία κατηγορείται έγινε στις αρχές του περασμένου Νοέμβρη, όταν παραβίασε κοσμηματοπωλείο στον Πολύγυρο. Την ίδια ημέρα, φέρεται να επιχείρησε να παραβιάσει το σπίτι της ιδιοκτήτριας του κοσμηματοπωλείου, αλλά δεν τα κατάφερε. Επανήλθε δύο εβδομάδες αργότερα όμως αφαιρώντας από το ίδιο σπίτι κοσμήματα και χρήματα, αξίας 1.100 ευρώ.
Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα ταυτοποιήθηκε από την αστυνομική έρευνα η εμπλοκή της στις κλοπές με αποτέλεσμα να εντοπιστεί στη Θεσσαλονίκη. Σε έρευνες που ακολούθησαν βρέθηκαν στην κατοχή της αντικλείδια τόσο από το κοσμηματοπωλείο όσο κι από το σπίτι της παθούσας, όπως επίσης ένα τηλεχειριστήριο για το μεταλλικό ρολό ασφαλείας του καταστήματος – «στόχου». Η δικογραφία είχε υποβληθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πολυγύρου και απολογήθηκε στο πλαίσιο τακτικής ανάκρισης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
