 |
|
|  Δευτέρα 10/4
Η δράση της ξεκίνησε το...1977
78 χρονη Αμερικανίδα ειναι εθισμένη σε...ληστείες τραπεζών
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μια 78χρονη γυναίκα που είχε καταδικαστεί δύο φορές στο παρελθόν για ληστεία ή απόπειρα ληστείας τράπεζας βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με τη δικαιοσύνη, καθώς φέρεται να επέστρεψε για μία ακόμη φορά στις παλιές κακές «συνήθειές» της!
Σύμφωνα με τη Guardian, η Μπόνι Γκουτς κατηγορείται αυτή τη φορά ότι λήστεψε μια τράπεζα στο Πλέζαντ Χιλ του Μιζούρι, παραδίδοντας ένα σημείωμα στην ταμία με το οποίο ζητούσε «13.000 δολάρια σε χαρτονομίσματα μικρής αξίας». Στο ίδιο σημείωμα η ευγενική κακοποιός ζητούσε... συγγνώμη από την ταμία, εξηγώντας ότι δεν ήθελε να την τρομάξει.
H Μπόνι (που μοιράζεται το ίδιο όνομα με τη θρυλική ληστή του διδύμου του εγκλήματος Μπόνι και Κλάιντ) είχε καταδικαστεί για τη ληστεία μιας τράπεζας στην Καλιφόρνια το 1977 και μίας σε προάστιο του Κάνσας Σίτι το 2020. Στη δίκη για τη δεύτερη υπόθεση, ο γιος της είχε καταθέσει στο δικαστήριο ότι η μητέρα του «τα είχε χαμένα» και ότι είχε φύγει από το σπίτι «νευριασμένη, λέγοντας ότι πήγαινε να ληστέψει μια τράπεζα». Παρόλο που τελικά βρέθηκε ένοχη, η εκτέλεση της ποινής της Γκουτς ανεστάλη και αφέθηκε ελεύθερη υπό δικαστική επιτήρηση, η οποία έληξε τον Νοέμβριο του 2021.
Μετά το τελευταίο της «χτύπημα», η Γκουτς συνελήφθη σε μικρή απόσταση από την τράπεζα. Στο πάτωμα του αυτοκινήτου της ήταν σκορπισμένα χαρτονομίσματα ενώ υπήρχε και έντονη μυρωδιά αλκοόλ, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αστυνομικών που την οδήγησαν στο τμήμα. Οι ίδιοι επισήμαναν στην αναφορά τους ότι η ύποπτη ήταν «πολύ αυστηρή μαζί τους».
Σύμφωνα με τη δικογραφία, η 78χρονη μπήκε στην τράπεζα ντυμένη με γκρίζα ρούχα και φορώντας πλαστικά γάντα, μια μαύρη μάσκα για τον κορωνοϊό και μαύρα γυαλιά ηλίου. Βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας τη δείχνει να χτυπά το χέρι στο ταμείο, λέγοντας στην κοπέλα να βιαστεί. Επίσης φέρεται να ζήτησε από την ταμία να μη μετρήσει τα χρήματα, αλλά απλώς να της τα δώσει.
«Είναι απλώς θλιβερό» δήλωσε ο αρχηγός του τοπικού αστυνομικού τμήματος, Τόμι Ράιτ, διευκρινίζοντας ότι η συλληφθείσα δεν έχει διαγνωστεί με κάποιο νόσημα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
