 |
|
|  Πέμπτη 20/4
Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο τής Φλόριντα βρίσκεται στο βυθό τής θάλασσας και θα παραμείνει εκεί...100 μέρες!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μοναδικό αλλά και τολμηρό θεωρείται το εγχείρημα ενός καθηγητή που αποφάσισε να μείνει στο βυθό της θάλασσας για 100 μέρες.
Όταν πρόκειται για την υπέρβαση των ορίων της ανθρώπινης αντοχής, λίγοι άθλοι είναι τόσο εντυπωσιακοί όσο η υποβρύχια διαβίωση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτό ακριβώς κάνει ένας άνθρωπος, καθώς ξεκίνησε ένα ταξίδι για να περάσει 100 ημέρες βυθισμένος κάτω από τα κύματα.
O Joseph Ditur, ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, αποφάσισε να πραγματοποιήσει αυτό το εγχείρημα, προκειμένου να θεωρηθεί κάτι παραπάνω από υπεράνθρωπος.
Αναλαμβάνει την πιο φιλόδοξη πρόκληση, να ζήσει σε έναν ειδικά σχεδιασμένο υποβρύχιο βιότοπο για 100 ημέρες. Ο βιότοπος, αποτελείται από μια σειρά διασυνδεδεμένων θαλάμων που είναι αγκυροβολημένοι στο βυθό. Διαθέτει όλες τις ανέσεις ενός σύγχρονου σπιτιού, συμπεριλαμβανομένης της κουζίνας, του μπάνιου και των χώρων ύπνου, αλλά με μια κρίσιμη διαφορά: είναι εντελώς βυθισμένος.
Η διαβίωση κάτω από το νερό παρουσιάζει μια σειρά από προκλήσεις που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα σκεφτόντουσαν ποτέ. Πρώτον, η πίεση στο βάθος που ζει είναι σημαντικά μεγαλύτερη από ό,τι στην επιφάνεια, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει κάθε είδους προβλήματα υγείας αν δεν γίνει σωστή διαχείριση. Για να το καταπολεμήσει αυτό περνάει αρκετές ώρες κάθε μέρα σε θάλαμο αποσυμπίεσης για να βοηθήσει το σώμα του να προσαρμοστεί στις αλλαγές της πίεσης.
Μια άλλη σημαντική πρόκληση είναι η επικοινωνία. Επειδή είναι εντελώς αποκομμένος από τον έξω κόσμο, ο Joseph έπρεπε να βασιστεί σε μια ποικιλία λύσεων υψηλής τεχνολογίας για να παραμείνει σε επαφή με τους ανθρώπους που παρακολουθούν την πρόοδό του στην επιφάνεια. Αυτές περιλαμβάνουν ένα δορυφορικό τηλέφωνο, μια ζωντανή ροή βίντεο και έναν λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου δημοσιεύει καθημερινά ενημερώσεις.
Παρά τις δυσκολίες παραμένει προσηλωμένος στην αποστολή του να αυξήσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη δεινή κατάσταση των ωκεανών του κόσμου. Περνά τις μέρες του εξερευνώντας την τοπική θαλάσσια ζωή, διεξάγοντας επιστημονικά πειράματα και δημιουργώντας τέχνη εμπνευσμένη από το υποβρύχιο περιβάλλον του. Και παρόλο που είναι απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, δεν είναι καθόλου μόνος. Μια ομάδα ερευνητών και προσωπικού υποστήριξης παρακολουθεί την πρόοδό του όλο το εικοσιτετράωρο, διασφαλίζοντας ότι παραμένει ασφαλής και υγιής κατά τη διάρκεια της επικής υποβρύχιας περιπέτειάς του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
