 |
|
|  Πέμπτη 20/4
Τοξικό νέφος,στην Ταϊλάνδη, έστειλε 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους στα νοσοκομεία
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Στην Ταϊλάνδη, περίπου 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι παρουσίασαν προβλήματα υγείας που συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση από τις αρχές της χρονιάς, δήλωσαν οι υγειονομικές αρχές της χώρας, ορισμένες περιοχές της οποίας ασφυκτιούν υπό ένα τοξικό νέφος.
Η κακή ποιότητα του αέρα ώθησε 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη από τον Ιανουάριο, με 184.465 εισαγωγές στο νοσοκομείο μόνον αυτήν την εβδομάδα, δήλωσε χθες, Τετάρτη, ο Δρ Όπας Καρνκαουινπόνγκ, γραμματέας του υπουργείου Δημόσιας Υγείας.
Σύμφωνα με την εταιρεία παρακολούθησης της ποιότητας του αέρα IQAir, η Μπανγκόκ και η πόλη Τσιάνγκ Μάι, στο βόρειο τμήμα της χώρας, βρίσκονταν σήμερα το πρωί μεταξύ των πόλεων με τη μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση στον κόσμο.
Ο Δρ Όπας διευκρίνισε ότι τα αναπνευστικά προβλήματα, οι δερματίτιδες, οι φλεγμονές στα μάτια και ο πονόλαιμος βρίσκονταν μεταξύ των πιο συχνών αιτίων των ιατρικών επισκέψεων.
Οι υγειονομικές αρχές κάλεσαν τον πληθυσμό να χρησιμοποιεί μάσκες υψηλής ποιότητας N95 κατά της μόλυνσης του αέρα, να κλείνει τα παράθυρα και τις πόρτες, να περνάει τον λιγότερο δυνατό χρόνο σε εξωτερικούς χώρους και να ασκείται σε εσωτερικούς χώρους.
"Σήμερα το νέφος είναι υπερβολικό. Βήχω τόσο πολύ", αναφέρει ένας χρήστης του διαδικτύου στο Facebook. "Πονάει ο λαιμός μου. Έκανα τεστ COVID, αλλά δεν ήταν αυτό. Καθώς βλέπω το επίπεδο της μόλυνσης, (λέω) ότι μπορεί να είναι αυτό".
Η τοξική "ομίχλη" συνδέεται με τον καπνό από τις δασικές πυρκαγιές και την καύση καλαμιών από τους αγρότες, σύμφωνα με ειδικούς, όπως επίσης και με τις εκπομπές των οχημάτων και της βιομηχανίας.
Η Ταϊλάνδη έχει πάνω από 70 εκατομμύρια κατοίκους και η κακή ποιότητα του αέρα έχει μετατραπεί σε φλέγον ζήτημα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές της 14ης Μαΐου. Η απερχόμενη κυβέρνηση κατηγορείται για ανεπαρκή δράση για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
