 |
|
|  Κυριακή 23/4
Υποστηρίζει ο Γεβγκένι Πριγκόζιν
Ο γιος τού εκπροσώπου τού Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ πολέμησε στις τάξεις των μισθοφόρων της Wagner στην Ουκρανία
KP,zougla.gr
Ο γιος του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ πολέμησε στις τάξεις των δυνάμεων της Wagner στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον ιδρυτή της ρωσικής εταιρίας μισθοφόρων Γεβγκένι Πριγκόζιν.
Ο Πεσκόφ, στενός συνεργάτης του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, επικοινώνησε μαζί του για να συζητήσουν τη στρατολόγηση του γιου του, ανέφερε χθες Σάββατο ο Πριγκόζιν. Ο επικεφαλής της Wagner είπε ότι συμβούλευσε τον Πεσκόφ να μην στείλει τον γιο του στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις – τις οποίες έχει επανειλημμένως επικρίνει για φτωχό εξοπλισμό, ανεπαρκή εκπαίδευση και κακή καθοδήγηση από τα ανώτερα κλιμάκια.
Ο Νικολάι Πεσκόφ – ο οποίος έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Βρετανία και είναι επίσης γνωστός ως Νικολάι Τσόουλς – δήλωσε στη ρωσική εφημερίδα Komsomolskaya Pravda ότι υπηρέτησε επειδή το θεώρησε καθήκον του. Η εφημερίδα, που δημοσιεύει φωτογραφία του 33χρονου με στρατιωτική στολή, αναφέρει ότι ο Νικολάι Πεσκόφ παρασημοφορήθηκε.
Ορισμένοι αμφισβητούν πάντως την είδηση, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για τη συμμετοχή του σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία.
Ο Πριγκόζιν είπε ότι ο γιος του Πεσκόφ υπηρέτησε με ψευδώνυμο, σε μονάδα πυροβολικού στην επαρχία Λουχάνσκ, κατόπιν εκπαίδευσης τριών εβδομάδων. Εξήρε μάλιστα τις υπηρεσίες του, χαρακτηρίζοντάς τις «υποδειγματικές».
Ως επί το πλείστον, οι γόνοι της ρωσικής ελίτ αποφεύγουν την ανάπτυξή τους στο πεδίο των μαχών, είπε ο Πριγκόζιν. «Τους κρύβουν οι γονείς τους», παραπονέθηκε ο 61χρονος επικεφαλής της Wagner. Γιοι διασήμων εγγράφονται σε πανεπιστήμια, παίρνοντας αναβολή στράτευσης, όταν παιδιά εργατών πεθαίνουν στον πόλεμο, συμπλήρωσε.
Ο Πριγκόζιν δεν παρείχε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο γιος του Ντμίτρι Πεσκόφ πολέμησε στην Ουκρανία. Όπως και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, ο Νικολάι Πεσκόφ υπόκειται σε κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη Δύση μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
