 |
|
|  Kυριακή 30/4
Γιάννης Λάλας, ο φερόμενος ως δολοφόνος του Καραϊβάζ
zougla.gr
Απο τα στοιχεία που έχει στα χέρια της η Αστυνομία, ο Γιάννης Λάλας φέρεται να είναι ο άνθρωπος που πάτησε 13 φορές την σκανδάλη και σκότωσε τον δημοσιογράφο Γιώργο Καραϊβάζ.
Η σύλληψη του Γιάννη Λάλλα, ενός εκ των δύο αδελφών που συνελήφθησαν την Παρασκευή 28 Απριλίου για την δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ πραγματοποιήθηκε στις τρείς το απομεσήμερο στον Νέο Βουτζά. Ο ίδιος όταν αντιλήφθηκε τους αστυνομικούς βγήκε από το σπίτι του και παραδόθηκε ήσυχα.
Παράλληλα το Ανθρωποκτονιών της ΕΛΑΣ συλλάμβανε στα γραφεία καθαρισμού στη Νίκαια τον μεγάλο αδελφό του Γιάννη, τον Στράτο, 48 ετών. Σύμφωνα με τα μαγνητοσκοπημένα στοιχεία που έχουν προκύψει από εκατοντάδες κάμερες ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή του Αλίμου όπου δολοφονήθηκε ο δημοσιογράφος, προκύπτει πώς ο αναβάτης της μηχανής που καθόταν πίσω και είχε στα χέρια του το πιστόλι με τον σιγαστήρα που είναι και το όπλο του εγκλήματος ήταν ο Γιάννης Λάλας. Από το ανακριτικό υλικό προκύπτει δε, πώς ο οδηγός του λευκού βαν που συνόδευε την μηχανή των φυσικών δολοφόνων, ήταν ο Στράτος Λάλας.
Το Ανθρωποκτονιών κατέληξε να ταυτοποιήσει την εμπλοκή των αδελφών Λάλα στην δολοφονία από τον εντοπισμό του λευκού βαν στο υλικό από τις κάμερες ασφαλείας. Το βαν αυτό έφερε στην καρότσα του την διεύθυνση της εταιρίας καθαρισμού ιδιοκτήτρια της οποίας είναι η σύζυγός του Στράτου Λάλα και η οποία είναι αλβανικής καταγωγής. Όπως άλλωστε αλβανικής καταγωγής είναι και η γυναίκα του Γιάννη Λάλα. Από τον έλεγχο επί του μαγνητοσκοπημένου υλικού προέκυψε πώς καμία πολυκατοικία στην γειτονική προς την κατοικία του Καραϊβαζ στην περιοχή δεν διατηρούσε συμβόλαιο καθαρισμού με την εταιρεία της συζύγου του Στράτου Λάλα. Μήνες μετά, το Ανθρωποκτονιών έστειλε μία ομάδα αστυνομικών που προφασίστηκαν οικονομικό έλεγχο. Το σύνολο των υπαλλήλων της εταιρείας καθώς και ο Στράτος Λάλας ανακρίθηκαν.
Προέκυψε μόνον πώς την επίμαχη ημέρα της δολοφονίας κανένας υπάλληλος της εταιρείας δεν οδήγησε το βαν εκείνο το εικοσιτετράωρο. Ο μόνος που θα μπορούσε να το οδηγήσει εκ των πραγμάτων ήταν ο Στράτος Λάλας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
