 |
|
|  Δευτέρα 1/5
Το ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά
Φωτίζει τον δρόμο της ταξικής πάλης και της ανατροπής του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος
Αθήνα.-
«Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα ορόσημο για το εργατικό κίνημα, φωτίζει το δρόμο της ταξικής πάλης και της κοινωνικής ανατροπής του σάπιου και βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, φωτίζει το δρόμο για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό» υπογραμμίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για την Εργατική Πρωτομαγιά του 2023.
«Παρά την προσπάθεια που κάνουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ να συσκοτίσουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης για να χειραγωγήσουν τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια, δεν μπορούν να κρύψουν ότι την επόμενη ημέρα των εκλογών η κατάσταση θα γίνει χειρότερη για τους εργαζόμενους» σημειώνει, σε άλλο σημείο, η ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι «τα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αστικές κυβερνήσεις, καθώς και διάφοροι διεθνείς οικονομικοί και τραπεζικοί οργανισμοί προειδοποιούν ότι τα σημάδια της ύφεσης σε κλάδους της οικονομίας μεγαλώνουν, διαμορφώνουν προϋποθέσεις για μια νέα καπιταλιστική κρίση, που θα έχει με τη σειρά της νέες αρνητικές συνέπειες για τους λαούς».
«Αυτή η εξέλιξη αντικειμενικά τροφοδοτεί την όξυνση της αντιλαϊκής πολιτικής και στην Ελλάδα από όποια αστική κυβέρνηση διαμορφωθεί μετά τις εκλογές στις 21 Μάη» τονίζει το ΚΚΕ και επισημαίνει:
«Δεν υπάρχει "δίκαιη", "φιλολαϊκή" ή "προοδευτική" διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως προβάλλουν στη χώρα μας η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜΕΡΑ25, η Ελληνική Λύση. Τα κόμματα αυτά, παρά τις όποιες διαφορές, συμπίπτουν στα κύρια ζητήματα που καθορίζουν το σήμερα και το αύριο του λαού. Εκφράζουν διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ολέθριας στρατηγικής του κεφαλαίου: Από την πολιτική της "πράσινης μετάβασης" και το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, που είναι το νέο υπερμνημόνιο για τους λαούς της Ευρώπης, μέχρι τη συμμαχία με ΕΕ και ΝΑΤΟ, τις δεσμεύσεις και τη συμμετοχή της χώρας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους»...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
