 |
|
|  Τρίτη 2/5
Συναγερμός απο τον "νονό" τής τεχνητής νοημοσύνης
«Μπορεί να γίνει πιο έξυπνη από εμάς, τρομακτικός ο κίνδυνος»
BBC,protothema.gr
Αρκετά τρομακτικούς χαρακτήρισε ορισμένους από τους κινδύνους που προκύπτουν από την Tεχνητή Νοημοσύνη (ΑI) ο Βρετανοκαναδός επιστήμονας που έβαλε το... λιθαράκι του στην ανάπτυξή τους.
Ο 75χρονος Τζέφρι Χίντον, ο άνθρωπος που θεωρείται ως ο «νονός» της Τεχνητής Νοημοσύνης» ,παραιτήθηκε από τη Google, προειδοποιώντας για τους αυξανόμενους κινδύνους από τις εξελίξεις στον τομέα.
Λίγες ώρες μετά την παραίτησή του, υποστήριξε ότι μετανιώνει για τη δουλειά στην οποία αφιέρωσε μία ζωή. «Ορισμένοι από τους κινδύνους που προκύπτουν από τα chatbots Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) ήταν αρκετά τρομακτικοί» εξήγησε στο BBC. «Αυτή τη στιγμή, δεν είναι πιο έξυπνα από εμάς, από όσο μπορώ να πω. Αλλά νομίζω ότι σύντομα μπορεί να γίνουν» .
Η έρευνα του καθηγητή Χίντον για τα νευρωνικά δίκτυα ήταν αυτή που άνοιξε το δρόμο για τα τρέχοντα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT. Όμως ο Βρετανοκαναδός επιστήμονας υπολογιστών δήλωσε στο ΒΒC ότι τα chatbots της τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε σύντομα να ξεπεράσει το επίπεδο πληροφοριών που μπορεί να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Ποιος είναι ο «νονός της τεχνητής νοημοσύνης»
Ο Τζέφρι Χίντον θεωρείται πρωτοπόρος της τεχνητής νοημοσύνης. Το 2012, μαζί με δύο από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο δημιούργησαν την τεχνολογία που αποτέλεσε θεμέλιο για τα σημερινή τεχνητή νοημοσύνη. Εκείνη την εποχή, ο Χίντον και οι δύο φοιτητές του Τορόντο δημιούργησαν μέσω μιας startup, ένα νευρωνικό δίκτυο που μπορούσε να αναλύσει χιλιάδες φωτογραφίες και να μάθει να αναγνωρίζει κοινά αντικείμενα, όπως λουλούδια, σκύλους και αυτοκίνητα.
Τότε η Google ξόδεψε 44 εκατομμύρια δολάρια για να εξαγοράσει την startup του Βρετανοκαναδού. Και το σύστημα αυτό οδήγησε στη δημιουργία όλο και πιο ισχυρών τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων νέων chatbots, όπως το «ChatGPT» και το «Google Bard». Το 2018, ο Δρ Χίντον και οι δύο συνεργάτες του έλαβαν το βραβείο «Turing», που συχνά αποκαλείται «το βραβείο Νόμπελ της Πληροφορικής», για το έργο τους στα νευρωνικά δίκτυα. Τώρα, όμως, αφότου παραιτήθηκε από την Google και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κούρσα των εταιρειών τεχνολογίας προς τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT.
Ο Χίντον δήλωσε χαρακτηριστικά ότι παραιτήθηκε από την Google, όπου εργαζόταν για περισσότερο από μια δεκαετία, ώστε να μπορεί να μιλά ελεύθερα για τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης και δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι μετανιώνει για το έργο της ζωής του. «Παρηγορώ τον εαυτό μου με την ακόλουθη δικαιολογία: Αν δεν το είχα κάνει εγώ, κάποιος άλλος θα το είχε κάνει», είχε δηλώσει σε άλλη συνέντευξη που παραχώρησε την περασμένη εβδομάδα.
«Σύντομα, θα μπορούσε η τεχνητή νοημοσύνη να αποτελέσει κίνδυνο για τις θέσεις εργασίας. Κάποια στιγμή, οι εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει κίνδυνο για την ανθρωπότητα. Είναι δύσκολο να δούμε πώς μπορούμε να αποτρέψουμε τους βλαβερούς παράγοντες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία για κακούς σκοπούς», υποστήριξε ο Δρ Χίντον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
