 |
|
|  Κυριακή 14/5
Εκλογές σήμερα στην Τουρκία
Η πιο αμφίρροπη αναμέτρηση
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Mε κόντρες και εμπρηστική ρητορική έφτασε αισίως η Τουρκία στην παραμονή των εκλογών της 14ης Μαΐου, στην πιο αμφίρροπη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων δύο δεκαετιών για την προεδρία της Τουρκίας. Ο Ταγίπ Ερντογάν, ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού πάνω από δύο δεκαετίες στην Τουρκία, φαίνεται τώρα να κλονίζεται.
Οι δημοσκοπήσεις που έδιναν ελαφρύ προβάδισμα στον Κιλιτσντάρογλου -χωρίς να μπορεί όμως να ξεπεράσει το 50% από τον πρώτο γύρο- με την απόσυρση του Μουχαρέμ Ιντζέ, οδηγούν στο λογικό συμπέρασμα ότι μπορεί να τα καταφέρει ακόμη και αύριο.
Όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Ο Σινάν Ογάν, αν και ξεκίνησε ως ο τέταρτος και σήμερα πλέον ο τρίτος υποψήφιος, ανεβάζει σταθερά τα ποσοστά του και μάλιστα κάποιες πληροφορίες λένε ότι ήδη ξεπερνάει το 4%. Ποσοστό πού μπορεί να οδηγήσει τις εκλογές σε δεύτερο γύρο. Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο ανακοίνωσε ότι οι ψήφοι που έχουν δοθεί ήδη στον Ιντζέ θα καταμετρηθούν κανονικά, κάτι που επίσης θα αφαιρέσει ποσοστά και από τους δύο επικρατέστερους υποψηφίους, απομακρύνοντάς τους από το 50% στον πρώτο γύρο.
Ένα άλλο μεγάλο ερώτημα που παραμένει ανοιχτό είναι: σε ποια δεξαμενή ψηφοφόρων «ψαρεύει» κυρίως ο Σινάν Ογάν. Είναι εθνικιστής και φυσικό είναι να προσελκύσει ψήφους και από τις δύο δεξαμενές: και από την Μεράλ Ακσενέρ αλλά και από τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, τον εταίρο του Ταγίπ Ερντογάν.
O Ταγίπ Ερντογάν ασκεί στο μεταξύ δριμύτατη κριτική προς την συμμαχία της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα προς το κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ, το εθνικιστικό δηλαδή μέτωπο, γιατί έχουν συμμαχήσει με το κουρδικό κόμμα. Ουσιαστικά στοχεύει στις ψήφους των εθνικιστών, αφού ήδη έχει αποσπαστεί από το κόμμα του Μπαχτσελί.
Υπάρχει όντως μία μερίδα ψηφοφόρων που θεωρεί πολύ αρνητικό το γεγονός ότι ο άντι-κυβερνητικός συνασπισμός συνεργάζεται και με το κουρδικό κόμμα, το οποίο ο Ταγίπ Ερντογάν συνδέει ευθέως με το PΚΚ.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το εθνικιστικό φρόνιμα στην Τουρκία έχει καλλιεργηθεί όσο ποτέ άλλοτε στην πρόσφατη ιστορία. Μια από τις σοβαρότερες αιτίες της τακτικής αυτής είναι ο αποπροσανατολισμός από την οικονομία, η οποία, σε αντίθεση με σήμερα, ήταν παλαιότερα το «δυνατό χαρτί» του Ταγίπ Ερντογάν, ιδιαίτερα κατά την πρώτη δεκαετία του, όταν ακόμη ακολουθούσε τις επιταγές του Κεμάλ Ντερβίς και είχε βάλει τάξη στην τουρκική οικονομία.
Ο Κεμάλ Nτερβίς, ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα, είχε χαράξει τους βασικούς κανόνες που οδήγησαν στη μεγάλη οικονομική επιτυχία του Ταγίπ Ερντογάν. Μια επιτυχία που μαζί με το ηγετικό του χάρισμα, τον εχαν καταστήσει απόλυτο κυρίαρχο στο πολιτικό παιχνίδι για δύο ολόκληρες δεκαετίες.
Τώρα που η οικονομία βάλλεται, υπό την πίεση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε με την πανδημία, μπορεί να είναι η κυριότερη αιτία που θα διώξει τον Ταγίπ Ερντογάν από την εξουσία. Έτσι παράλληλα έκανε μία προεκλογική εκστρατεία παροχολογίας, έδωσε τεράστιες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις χωρίς όμως αυτό να είναι αρκετό για να καλύψει τις απώλειες από την «κατρακύλα» της λίρας, η οποία διαρκεί πάνω από τρία χρόνια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
