 |
|
|  Παρασκευή 19/5
Νεκροί και τραυματίες απο έκρηξη βόμβας σε χρυσωρυχείο,στην Κολομβία
Reuters,zougla.gr
Έκρηξη βόμβας που φέρονται να είχαν τοποθετήσει χρυσωρύχοι που δραστηριοποιούνται παράνομα σε χρυσωρυχείο της κινεζικής εταιρείας Zijin Mining στην Κολομβία είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι δεκατέσσερις, ανακοίνωσε η επιχείρηση χθες Πέμπτη, διευκρινίζοντας πως η δραστηριότητα στις υπόγειες στοές της εγκατάστασης ανεστάλη.
Το μεταλλείο βρίσκεται στον δήμο Μπουριτικά, στην επαρχία Αντιόκια, όπου συχνά στήνονται οδοφράγματα και διαπράττονται επιθέσεις από παράνομους χρυσωρύχους.
«Αυτή η καταδικαστέα ενέργεια διαπράχθηκε στη στοά Ιγάβρα, όπου παράνομοι μεταλλωρύχοι προσπαθούν να προχωρήσουν σε εξόρυξη», τόνισε η Zijin Mining σε ανακοίνωσή της.
Ανάμεσα στους τραυματίες είναι τέσσερα μέλη της αστυνομίας της Κολομβίας και πέντε ιδιωτικοί φρουροί.
Χιλιάδες χρυσωρύχοι δραστηριοποιούνται χωρίς άδεια, πολλές φορές υπό θανάσιμες συνθήκες, σε δεκάδες άτυπες στοές στην Μπουριτικά, αρκετοί κοντά ή ακόμα και μέσα στον χώρο όπου έχουν παραχωρηθεί δικαιώματα εκμετάλλευσης στην κινεζική εταιρεία.
Οι δραστηριότητές τους –που εν μέρει οργανώνει η συμμορία Clan del Golfo– απειλούν την ασφάλεια κοντινών κοινοτήτων και πλήττουν την παραγωγή της Zijin Mining, διαπίστωνε έρευνα του πρακτορείου ειδήσεων Reuters το 2021.
Η παραγωγή της κινεζικής εταιρείας έφθασε τις 196.493 ουγγιές χρυσού και τις 294.581 ουγγιές ασημιού το 2021, σύμφωνα με την ίδια. Στο χρυσωρυχείο της στην Μπουριτικά εκτιμάται πως υπάρχουν φλέβες που φθάνουν τις 3,7 εκατ. ουγγιές χρυσού.
Η Zijin Mining προχώρησε στην εξαγορά του συγκεκριμένου χρυσωρυχείου από την καναδική Continental Gold στα τέλη του 2019, μολονότι υπήρχαν ανησυχίες για την ασφάλεια, ιδίως για επιθέσεις κατά του προσωπικού της.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
