 |
|
|  Δευτέρα 22/5
Δολοφονημένη βρέθηκε στην Αργεντινή δημοσιογράφος που είχε καταγγείλει βιαιοπραγίες αστυνομικών
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Δημοσιογράφος ,η οποία είχε καταγγείλει κρούσματα αστυνομικής βαρβαρότητας στην επαρχία Κοριέντες, στη βόρεια Αργεντινή, βρέθηκε απαγχονισμένη μέσα στο σπίτι της, ανέφεραν χθες Κυριακή πηγές προσκείμενες στην αστυνομία, σύμφωνα με τις οποίες επρόκειτο για ανθρωποκτονία.
Το πτώμα της Γκρισέλντα Μπλάνκο, 45 ετών, βρήκε αδελφός της το Σάββατο στο σπίτι της στην Κουρουσού Κουατιά, 600 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες. Η υπόθεση της αυτοκτονίας αποκλείστηκε πολύ γρήγορα· πρώην σύντροφος της δημοσιογράφου, τον οποίο βαραίνουν υποψίες ότι τη δολοφόνησε, συνελήφθη, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.
Το θύμα είχε σημάδια από χτυπήματα, στα χέρια της βρέθηκαν μαλλιά –κάτι που αφήνει να εννοηθεί πως προσπάθησε να αμυνθεί– ενώ στο ακίνητο δεν υπήρχε κανένα ίχνος διάρρηξης, πάντα κατά τς πηγές αυτές.
Η οικογένεια της δημοσιογράφου ωστόσο αμφιβάλλει για την ενοχή του πρώην συντρόφου της, του Αρμάντο Χάρα, επίσης δημοσιογράφου. «Δεν πιστεύω πως πρόκειται για γυναικοκτονία (...) Κατά τη γνώμη μου, ο Χάρα δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση, αν και πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα της έρευνας των ειδικών», σχολίασε ο Λαουτάρο Σεσάνι, γιος του θύματος με άλλο σύντροφό του.
Σύμφωνα με τον κ. Σεσάνι, η Γκρισέλντα Μπλάνκο είχε δεχθεί απειλές αφού δημοσίευσε στον προσωπικό της ειδησεογραφικό ιστότοπο άρθρα για υποθέσεις βιαιοπραγιών από αστυνομικούς στην επαρχία Κοριέντες και αμέλεια σε τοπικό νοσοκομείο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
