 |
|
|  Σάββατο 27/5
Aμερικανός αθωώθηκε αφού έμεινε άδικα στη φυλακή...33 χρόνια!!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ένας Καλιφορνέζος που είχε καταδικαστεί άδικα για την απόπειρα
δολοφονίας έξι μαθητών λυκείου σε περιστατικό με πυροβολισμούς το
1989, αφέθηκε πρόσφατα ελεύθερος μετά από 33 χρόνια στη φυλακή.
Ο Ντάνιελ Σαλντάνα κηρύχθηκε αθώος από την Εισαγγελία της κομητείας
του Λος Άντζελες όπως ανακοίνωσαν οι τοπικές Αρχές. Ο
55χρονος σήμερα άνδρας είχε καταδικαστεί το 1990 για επίθεση με όπλο
εναντίον ενός αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν έξι έφηβοι. Η παρέα των
νεαρών παιδιών είχε μόλις αποχωρήσει από έναν σχολικό αγώνα φούτμπολ
στο Μπάλντουιν Παρκ, ανατολικά του Λος Άντζελες.
Από την αιματηρή επίθεση στα τέλη της δεκαετίας του '80 είχαν
τραυματιστεί δύο από τους μαθητές, οι οποίοι ευτυχώς επέζησαν. Οι
Αρχές ισχυρίστηκαν τότε ότι οι επιτιθέμενοι πέρασαν τους εφήβους για
μέλη συμμοριών, και γι' αυτό άνοιξαν πυρ.
Πλαισιωμένος από μέλη
της οικογένειάς του στο δικαστικό μέγαρο στο κέντρο του Λος Άντζελες,
ο Σαλντάνα δήλωσε ότι δεν έχασε ποτέ την ελπίδα του για δικαίωση όλα
αυτά τα χρόνια. «Ήταν πολύ δύσκολο να ξυπνάς κάθε μέρα κλειδωμένος σε
ένα κελί, γνωρίζοντας ότι είσαι αθώος, και να παρακαλάς για βοήθεια.
Χαίρομαι πολύ που ήρθε επιτέλους αυτή η μέρα».
Ο Σαλντάνα ήταν 22 ετών όταν σημειώθηκε το αιματηρό περιστατικό το
1989 και εργαζόταν ως εργάτης σε οικοδομή. Ήταν ένας από τους τρεις
άνδρες που κατηγορήθηκαν για την επίθεση. Τελικά, καταδικάστηκε για
έξι απόπειρες δολοφονίας και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης από 45
χρόνια έως ισόβια σε πολιτειακή φυλακή.
Η Εισαγγελία της κομητείας του Λος Άντζελες ξεκίνησε να διεξάγει
έρευνα αφού πληροφορήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο ότι ένας άλλος από
τους καταδικασθέντες για την επίθεση δήλωσε το 2017, κατά την
ακροαματική διαδικασία για την αποφυλάκισή του, ότι ο Σαλντάνα «δεν
είχε καμία ανάμειξη στο περιστατικό και δεν βρισκόταν καν εκεί».
Παρότι στην ακροαματική διαδικασία ήταν παρών και ένα βοηθός
εισαγγελέα, για λόγους που παραμένουν άγνωστοι αυτός επέλεξε να μη
μοιραστεί τις νέες πληροφορίες ούτε με τον δικηγόρο του Σαλντάνα, ούτε
με οποιονδήποτε άλλον, όπως είχε υποχρέωση να πράξει. Το αποτέλεσμα
ήταν να παραμείνει για έξι ακόμη χρόνια στη φυλακή ο Σαλντάνα, προτού
τελικά ανοίξει ξανά η υπόθεσή του και ακυρωθεί η καταδίκη του.
Ο εισαγγελέας Τζορτζ Γκασκόν, που εμφανίστηκε στο πλευρό του
Σαλντάνα, δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες για την υπόθεση, αλλά ζήτησε
συγγνώμη από τον 55χρονο και την οικογένειά του. «Το γεγονός ότι ένας
άνθρωπος καταλήγει στη φυλακή για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε είναι
τραγικό από μόνο του, όμως πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε φορά που
λαμβάνει χώρα μια αδικία αυτού του μεγέθους, οι πραγματικοί ένοχοι
παραμένουν ελεύθεροι για να διαπράξουν άλλα εγκλήματα».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
