 |
|
|  Παρασκευή 2/6
Καταγγελίες ΜΚΟ
Πάνω από 300 καταδικασθέντες σε θάνατο εκτελέστηκαν το 2023 στο Ιράν
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Το Ιράν εκτέλεσε πάνω από 300 καταδικασθέντες σε θάνατο φέτος, κυρίως τον Μάιο, και η χώρα καταγράφει ρεκόρ στους απαγχονισμούς τα οποία είχε να σπάσει από το 2015, όπως ανακοίνωσε οργάνωση υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Από την 1η Ιανουαρίου του 2023 έχουν εκτελεστεί 307 άνθρωποι, ένας αριθμός αυξημένος κατά 75% σε σχέση με τους πέντε πρώτους μήνες του 2022. Μόνο για τον μήνα Μάιο, εκτελέστηκαν 142 άνθρωποι, τέσσερις ανά ημέρα στην Ισλαμική Δημοκρατία, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Iran Human Rights (IHR), που εδρεύει στη Νορβηγία.
Το Ιράν είναι η χώρα που κάθε χρόνο πραγματοποιεί τον μεγαλύτερο αριθμό εκτελέσεων στον κόσμο μετά την Κίνα, σύμφωνα με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων η Διεθνής Αμνηστία, που καταγγέλλουν αδιαφανείς διαδικασίες και ομολογίες που συχνά έχουν αποσπαστεί διά της βίας, κυρίως μέσω βασανιστηρίων.
Επτά άνδρες απαγχονίστηκαν σε σχέση με τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις που ξεκίνησαν τον περασμένο Σεπτέμβριο. Πολλές μκο δηλώνουν ότι οι απαγχονισμοί έχουν αυξηθεί σε σχέση με υποθέσεις ναρκωτικών ή δολοφονιών, με τις εθνοτικές μειονότητες να έχουν στοχοθετηθεί δυσανάλογα.
«Η εντατικοποίηση των αυθαίρετων εκτελέσεων από την Ισλαμική Δημοκρατία έχει στόχο να διασπείρει τον φόβο στην κοινωνία προκειμένου να εμποδίσει τις διαδηλώσεις και να παρατείνει την κυριαρχία της», δήλωσε ο Μαχμούντ Αμίρι-Μογκάνταμ, διευθυντής της IHR.
«Εάν η διεθνής κοινότητα δεν αντιδράσει πιο σθεναρά στο σημερινό κύμα εκτελέσεων, εκατοντάδες ακόμα άνθρωποι θα είναι θύματα της φονικής τους μηχανής τους επόμενους μήνες».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
