 |
|
|  Σάββατο 3/6
Τραγωδία στην Ινδία
Σύγκρουση τρένων με πάνω 280 νεκρούς και 900 τραυματίες
AΠΕ-ΜΠΕ
Τουλάχιστον 280 είναι οι νεκροί και περίπου 900 οι τραυματίες από τη σύγκρουση δύο επιβατικών αμαξοστοιχιών χθες Παρασκευή στο κρατίδιο Οντίσα της ανατολικής Ινδίας, σύμφωνα με νεότερο επίσημο απολογισμό.
Η επιχείρηση των συνεργείων διάσωσης στον τόπο της τραγωδίας βρίσκεται σε εξέλιξη και εκφράζονται φόβοι ότι ο τελικός απολογισμός των θυμάτων ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερος.
Εικόνες από τον τόπο της τραγωδίας αποτυπώνουν τις αγωνιώδεις προσπάθειες των σωστικών συνεργείων να εντοπίσουν επιζώντες ανάμεσα στις στραπατσαρισμένες λαμαρίνες. Ένας από τους επιζήσαντες αφηγήθηκε σε δημοσιογράφους πως κοιμόταν την ώρα της σύγκρουσης. Όταν άνοιξε τα μάτια του, συνειδητοποίησε πως είχε καταπλακωθεί από συνεπιβάτες του. Κατάφερε να συρθεί έξω από το βαγόνι, έχοντας τραυματιστεί στον θώρακα, στον λαιμό και στα χέρια.
Περισσότερα από 200 ασθενοφόρα κινητοποιήθηκαν για τη διακομιδή των τραυματιών σε νοσοκομεία. Υπολογίζεται ότι περίπου 900 άνθρωποι διακομίστηκαν τραυματισμένοι, ορισμένοι εξ αυτών σε κρίσιμη κατάσταση.
Το Κορομαντέλ Εξπρές, που εκτελούσε το δρομολόγιο από την Καλκούτα στο Τσενάι, συγκρούστηκε με μια άλλη επιβατική αμαξοστοιχία, το Χόουραχ Σουπερφάστ Εξπρές, κοντά στο Μπαλασόρ, σύμφωνα με στελέχη των σιδηροδρόμων. Το δεύτερο τρένο εκτροχιάστηκε και τα βαγόνια του μπλέχτηκαν με τα συντρίμμια του πρώτου, σύμφωνα με τη σιδηροδρομική εταιρεία South Eastern Railway.
Συγκλονισμένος ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι, έγραψε σε ανάρτησή του στο Twitter «οι σκέψεις μου είναι κοντά στις οικογένειες που πενθούν. Είθε οι τραυματίες να αναρρώσουν γρήγορα».
Ο υπουργός Σιδηροδρόμων Ασουίνι Βέισναου μετέβη στον τόπο της τραγωδίας για να ενημερωθεί σχετικά με την επιχείρηση των σωστικών συνεργείων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
