 |
|
|  Σάββατο 10/6
Ο πρώην πρωθυπουργός τής βρετανίας Μπόρις Τζόνσον παραιτείται από βουλευτής
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον παραιτείται από το βουλευτικό αξίωμά του, με άμεση ισχύ, γεγονός που σημαίνει ότι θα διεξαχθούν εκλογές για την πλήρωση της κενής έδρας.
Ο Τζόνσον έδινε μάχη για το πολιτικό του μέλλον καθώς είναι σε εξέλιξη η κοινοβουλευτική έρευνα για το αν παραπλάνησε τη Βουλή των Κοινοτήτων όταν δήλωσε ότι είχαν τηρηθεί όλοι οι κανόνες κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19.
«Είναι πολύ λυπηρό που αποχωρώ από το κοινοβούλιο - τουλάχιστον προς το παρόν. Με αναγκάζει μια χούφτα ανθρώπων, που δεν έχουν αποδείξεις για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους και χωρίς την έγκριση ακόμη και των μελών του Συντηρητικού κόμματος και, πολύ περισσότερο, του εκλογικού σώματος» ανέφερε στην ανακοίνωσή του.
Νωρίτερα είχε δοθεί στη δημοσιότητα ο κατάλογος των προσώπων στα οποία ο Τζόνσον, ως πρώην πρωθυπουργός, πρότεινε να δοθούν διακρίσεις, τίτλοι ευγενείας ή έδρες στη Βουλή των Λόρδων. Η λίστα αυτή συντάσσεται από τους πρώην πρωθυπουργούς και εξετάζεται από μια κυβερνητική επιτροπή και από την Ντάουνινγκ Στριτ.
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται οι σύμμαχοί του στην εκστρατεία για το Brexit, πρώην συνεργάτες του στην κυβέρνηση, μια κομμώτρια, όχι όμως και ο πατέρας του, ο Στάνλεϊ Τζόνσον. Η εφημερίδα The Times είχε γράψει τον Μάρτιο ότι ο Μπόρις Τζόνσον θα ζητούσε να δοθεί τίτλος ευγενείας στον πατέρα του, όμως το όνομά του δεν περιλαμβάνεται στη λίστα. Υπάρχουν όμως τα ονόματα της πρώην υπουργού Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ (παίρνει τον τίτλο «ντέιμ») και του ευρωσκεπτικιστή βουλευτή Τζέικομπ Ρις-Μογκ (γίνεται «σερ»).
Στη λίστα των συμβούλων, των συντακτών των ομιλιών και των προσωπικών βοηθών που προτείνονται υπάρχει και το όνομα της Κέλι Ντοτζ, μιας κομμώτριας στο Κοινοβούλιο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
