 |
|
|  Παρασκευή 30/6
Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικαλιστικών Ενώσεων
Σε «επίπεδα ρεκόρ» οι επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλον τον κόσμο
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Οι επιθέσεις εναντίον των δικαιωμάτων των εργαζομένων διατηρήθηκαν σε «επίπεδα ρεκόρ» το 2022, τονίζει σε έκθεσή της που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικαλιστικών Ενώσεων (ΔΣΣΕ), επικρίνοντας ειδικά τη Γαλλία για τον βίαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν οι διαδηλώσεις κατά της μεταρρύθμισης των συντάξεων.
Αφότου άρχισε να συντάσσεται η ετήσια έκθεση αυτή, το 2014, «οι επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων δεν έπαψαν να αυξάνονται σε διάφορες περιοχές» του κόσμου, στηλιτεύει η μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση του πλανήτη.
Μεταξύ του Απριλίου του 2022 και του Μαρτίου του 2023, το 87% των 149 χωρών που μελετήθηκαν παραβίασε το δικαίωμα στην απεργία, το 79% παραβίασε το δικαίωμα διαπραγμάτευσης για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας και το 77% απαγόρευσε σε εργαζόμενους να ιδρύσουν ή να ενταχθούν σε συνδικάτο, υπογραμμίζει η ΔΣΣΕ.
Οι αριθμοί είναι από παρόμοιοι ως ταυτόσημοι με εκείνους που είχαν ανακοινωθεί την περασμένη χρονιά και είχαν ήδη χαρακτηριστεί «ιστορικοί», αφού αντανακλούσαν «επίπεδα ρεκόρ» παραβιάσεων που καταγγέλλουν τα συνδικάτα.
Στη Γαλλία, οι διαδηλώσεις στην αρχή της χρονιάς εναντίον της θέσπισης του ορίου ηλικίας 64 ετών για τη συνταξιοδότηση οδήγησαν σε «ξυλοδαρμούς από την αστυνομία, συλλήψεις αδιακρίτως και επιθέσεις με δακρυγόνα», στηλιτεύει η ΔΣΣΕ, σύμφωνα με την οποία σε αυτή τη χώρα της Ευρώπης διαπράχθηκαν «επανειλημμένες» παραβιάσεις δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Η Συνομοσπονδία εκφράζει επίσης ανησυχία για την κατάσταση στον Ισημερινό και στην Τυνησία, που εντάχθηκαν στον ετήσιο κατάλογο των «δέκα χειρότερων χωρών για τους εργαζομένους».
«Στον Ισημερινό, μεγάλες διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας και των συλλογικών δικαιωμάτων (...) κατεστάλησαν βίαια», εξηγεί.
Ενώ «στην Τυνησία, ο πρόεδρος Κάις Σάγεντ υπονόμευσε τις αστικές και εργατικές ελευθερίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς», κλείνοντας το κοινοβούλιο το 2021, ενώ το νέο Σύνταγμα «υιοθετήθηκε το 2022 χωρίς διαβούλευση με τα πολιτικά κόμματα ή τους κοινωνικούς εταίρους».
Σε παγκόσμια κλίμακα δολοφονήθηκαν 19 συνδικαλιστές την περίοδο 2022-2023, οι 15 στην Κολομβία, έναντι 17 την αμέσως προηγούμενη ετήσια περίοδο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
