 |
|
|  Tετάρτη 19/7
Κάρλος Αλκαράθ
Εκατομμύρια κερδίζει ο νέος «βασιλιάς» τού τένις,από έπαθλα και χορηγούς
newmoney.gr
Το τένις προσφέρει όχι μόνο ένα μεγάλο πεδίο αγωνιστικής δόξας στους
πρωταγωνιστές του, αλλά και πολλές ευκαιρίες για πλούτη.
Πόσο μάλλον, όταν κάποιος από τους σταρ των κορτ μπαίνει στο
«παιχνίδι» από νεαρή, σχετικά, ηλικία όπως ο 20χρονος Ισπανός νικητής
του τουρνουά στο Wimbledon, Κάρλος Αλκαράθ.
Με τον μυθικό Νόβακ Τζόκοβιτς απέναντι του στο φιλέ, ο γεννημένος στις
5 Μαΐου του 2003 στο Ελ Παλμάρ της Μούρθια απέδειξε το «μέταλλο
πρωταθλητή» που διαθέτει και κατέκτησε για πρώτη φορά στην καριέρα του
τη νίκη (3-2 σετ) στο βρετανικό Grand Slam.
Νούμερο 1 στην Παγκόσμια Κατάταξη στο τένις, θεωρείται ένα από τα
μεγαλύτερα ταλέντα του αθλήματος και αυτό δεν χρειάζεται να είναι
κανείς ειδικός για να το διαπιστώσει.
Με 12 τίτλους στο ενεργητικό του, τους δυο σε Grand Slam μετά από
αυτόν στο US Open, ο Αλκαράθ έχει καταφέρει να συγκεντρώσει ήδη ένα
αρκετά υψηλό ποσό από χρηματικά έπαθλα (Prize Money, Singles &
Doubles) ως τώρα, της τάξης των 19.644.057 δολ., εκ των οποίων τα
7.814.414 δολ. μέσα στο 2023 (Πηγή: Atp Tour) και τα 2,9 εκατ. δολ.
περίπου (£2,35 εκατ.) από το Wimbledon.
Το όνομα του νέου «βασιλιά του παγκόσμιου τένις», που φιλοδοξεί να
διαδεχτεί τους Big-3, φιγουράρει ταυτόχρονα δίπλα σε κάποια από τα πιο
ηχηρά brands διαφόρων κλάδων της αγοράς, με προσοδοφόρες συμφωνίες που
αποφέρουν στον ίδιο επιπλέον εισοδήματα αρκετών εκατομμυρίων.
Ξένα media έγραψαν ωστόσο ότι πιθανόν να πληρώνει «βαρείς» φόρους
επειδή κατοικεί στην Ισπανία (στο πατρικό του), συν τα έξοδά του,
οπότε μειώνεται αυτόματα το καθαρό εισόδημά του…
Oι "χρυσές" business των κορτ
Η αμερικανική πολυεθνική εταιρεία αθλητικής ένδυσης και υπόδησης Nike
και η γαλλική Babolat ,η οποία κατασκευάζει ρακέτες του
τένις,αποτελούν τους δυο βασικούς χορηγούς στο portfolio του Κάρλος
Αλκαράθ.
Στην «ομάδα» του Ισπανού ανήκουν, επίσης, η ελβετική luxury
ωρολογοποιία τών Rolex, η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, η
ισπανική εταιρεία τροφίμων ElPozo, η φαρμακευτική ISDIN από την
πατρίδα του και αυτή, οι οίκοι μόδας Calvin Klein και Louis Vuitton
(από ΗΠΑ και Γαλλία) και ίσως ορισμένοι ακόμα σπόνσορες, τους οποίους
δεν έχει προλάβει να καταγράψει το ρεπορτάζ.
Το βέβαιο είναι ότι όσο κυλά ο καιρός, τόσο πιο περιζήτητος γίνεται ο
Αλκαράθ για συνεργασίες του είδους από μεγάλες επιχειρήσεις. Οδεύοντας
σε διψήφιο νούμερο εσόδων σε εκατομμύρια και από το κομμάτι των
ατομικών χορηγιών του, πλην όσων χρημάτων εισπράττει από τα βραβεία
των τουρνουά.
Ο 20χρονος σταρ μπήκε άλλωστε χωρίς καθυστέρηση στις «χρυσές» business
της «βιομηχανίας του τένις» και έχει όλο τον καιρό για να τις
αναπτύξει, για να πετύχει την μελλοντική αύξηση των εσόδων του από
όλες τις πηγές.
Μέχρι να φτάσει στον… τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων των κερδών των
μεγάλων άσων της προηγούμενης γενιάς ,ο Αλκαράθ έχει δρόμο μπροστά
του, αλλά ο χρόνος δουλεύει για αυτόν.
Ο Τζόκοβιτς, στο νο2, στα 36 του έχει κερδίσει 171.254.424 δολ., μόνο
από χρηματικά έπαθλα σε μια 20ετία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
