 |
|
|  Δευτέρα 24/7
Tον χαβά τους οι Ταλιμπάν...
Κλείνουν στο Αφγανιστάν κομμωτήρια και ινστιτούτα αισθητικής
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τα κομμωτήρια και τα ινστιτούτα αισθητικής σε όλο το Αφγανιστάν θα κλείσουν τις επόμενες εβδομάδες με εντολή των Ταλιμπάν. Το κλείσιμό τους θα οδηγήσει στην ανεργία περίπου 60.000 ανθρώπους.
Τα κομμωτήρια επιτρεπόταν να λειτουργούν από τότε που οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία πριν από δύο χρόνια, αλλά τον περασμένο μήνα αποφάσισαν να τα κλείσουν.
Η απόφαση αυτή περιορίζει ακόμα περισσότερο τους χώρους που είναι ανοιχτοί για τις Αφγανές γυναίκες, οι οποίες ήδη δεν πηγαίνουν σχολείο, γυμναστήριο και πάρκα.
Η 23χρονη Ζαρμίνα είχε πάει σε ένα κομμωτήριο για να βάψει τα μαλλιά της, όταν έμαθε ότι θα μπει λουκέτο σε όλα τα κομμωτήρια της χώρας.
«Η ιδιοκτήτρια έπαθε μεγάλο σοκ και άρχισε να κλαίει. Είναι ο τρόπος που ζει την οικογένειά της», δήλωσε η 23χρονη για να συνεχίσει: «Δεν μπορούσα καν να κοιτάξω τον καθρέφτη όταν μου έφτιαχναν τα φρύδια. Όλοι έκλαιγαν. Επικρατούσε σιωπή».
Η Ζαρμίνα ζει στην Κανταχάρ στο νότιο Αφγανιστάν, τη συντηρητική ακρόπολη των Ταλιμπάν, όπου ζει ο ανώτατος ηγέτης.
Λέει ότι είναι σύνηθες εδώ οι άνδρες να απαγορεύουν στις κόρες τους να βάφονται μακιγιάζ ή να πηγαίνουν σε ινστιτούτα ομορφιάς.
«Οι περισσότερες γυναίκες κυκλοφορούν με μπούρκα ή χιτζάμπ εδώ. Το έχουμε αποδεχτεί ως μέρος της κουλτούρας μας».
Η Ζαρμίνα παντρεύτηκε στα 16 της. Λέει ότι μια επίσκεψη στην αισθητικό ήταν αρκετή για να της δώσει μια σπάνια αίσθηση ελευθερίας.
«Δεν μου επιτρεπόταν να βγαίνω από το σπίτι μου μόνη μου, αλλά κατάφερα να πείσω τον σύζυγό μου και μου επιτρεπόταν να επισκέπτομαι το ινστιτούτο αισθητικής δύο ή τρεις φορές το χρόνο».
Συνήθιζε να πηγαίνει στο κομμωτήριο με μια γυναίκα από τη γειτονιά της, αναπτύσσοντας βαθιά φιλία με μια από τις εργαζόμενες.
«Στο παρελθόν, οι γυναίκες συνήθιζαν να μιλούν για το πώς θα μπορούσαν να πείσουν τους συζύγους τους». Αλλά η οικονομική κρίση είχε εισχωρήσει σταδιακά στη ζωή τους μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν τον Αύγουστο του 2021, μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα.
Οι ελευθερίες των γυναικών έχουν συρρικνωθεί σταθερά από τότε. «Τώρα οι γυναίκες μιλούν μόνο για την ανεργία, τις διακρίσεις και τη φτώχεια», λέει η Ζαρμίνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
