Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 16/8

Κόλαση η ζωή για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν,δύο χρόνια μετά την επιστροφή τών Ταλιμπάν



CNN,protothema.gr

Πριν δύο χρόνια, στις 15 Αυγούστου του 2021, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία στο Αφγανιστάν ενώ την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ απέσυραν τις δυνάμεις τους, μετά από σχεδόν 20 χρόνια παραμονής στη χώρα. Οι φανατικοί ισλαμιστές κήρυξαν την Τρίτη, 15 Αυγούστου του 2023 εθνική εορτή με τον αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου των Ταλιμπάν, Μπιλάλ Καρίμι να δηλώνει στο CNN πως «η μέρα είναι πλήρης τιμής και υπερηφάνειας για τον λαό του Αφγανιστάν». «Το Αφγανιστάν απελευθερώθηκε από την κατοχή, οι Αφγανοί είχαν την δυνατότητα να επανακτήσουν την χώρα τους, την ελευθερία τους, την κυβέρνηση και την θέλησή τους. Ο μόνος τρόπος να λύνονται τα προβλήματα είναι η κατανόηση και ο διάλογος, η καταπίεση και ο εξαναγκασμός δεν συνάδουν με τη λογική», τόνισε στην δήλωσή του στο αμερικανικό μέσο ο Καρίμι. Όμως, την άποψη του αξιωματούχου των φανατικών ισλαμιστών δεν συμμερίζονται και οι γυναίκες στο Αφγανιστάν, που από τον Αύγουστο του 2021 είναι πλέον πολίτες δεύτερης κατηγορίας στην χώρα τους. Απλά πράγματα, καθημερινά και απαραίτητα για τις γυναίκες στη Δύση, όπως το δικαίωμα στην εργασία ή στη μόρφωση, για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν είναι απαγορευμένα αλλά και μια βόλτα έξω από το σπίτι δεν επιτρέπεται, αν το κεφάλι τους δεν είναι καλυμμένο με μπούρκα. Με αφορμή την επέτειο των δύο χρόνων από την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν μίλησαν στο CNN Αφγανές και τόνισαν πως για αυτές δεν υπάρχει πλέον ζωή... «Δεν υπάρχει πια ελευθερία για τις γυναίκες», δήλωσε η Μαχμπούμπα Σεράζ, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης το 2023. «Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν σιγά - σιγά διαγράφονται από την κοινωνία, από τη ζωή, από παντού - οι απόψεις τους, οι φωνές τους, όσα σκέφτονται, ο τόπος που βρίσκονται», πρόσθεσε η ίδια. Αν και όταν οι Ταλιμπάν πήραν στα χέρια τους το τιμόνι της εξουσίας το 2021 υποσχέθηκαν πως θα κυβερνήσουν πιο «σύγχρονα» σε σύγκριση με την δεκαετία του '90 που κατείχαν την εξουσία και μάλιστα, διαβεβαίωσαν πως θα επιτρέψουν στις γυναίκες να φοιτούν ακόμα και στα πανεπιστήμια, παρά τις υποσχέσεις τους έκλεισαν για τις Αφγανές μαθήτριες τις πόρτες των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, απαγόρευσαν στις γυναίκες να φοιτούν στα πανεπιστήμια και να εργάζονται σε διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ενώ τους απαγορευσαν, επίσης, να ταξιδεύουν χωρίς άνδρα συνοδό. Οι απαγορεύσεις για τις Αφγανές επεκτάθηκαν σε δημόσιους χώρους, όπως τα γυμναστήρια και τα πάρκα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία