 |
|
|  Σάββατο 26/8
Ιστορικό βήμα
Ιδρύθηκε παγκόσμιο ταμείο για την προστασία τής φύσης
AΠΕ-ΜΠΕ
Νέο παγκόσμιο ταμείο για την βιοποικιλότητα ,που έχει στόχο να επιταχυνθεί η προστασία του 30% του πλανήτη ως το 2030, όπως ορίστηκε κατά την περσινή COP15, ιδρύθηκε την Πέμπτη, από τη διεθνή κοινότητα.
Οι αξιωματούχοι σχεδόν 190 χωρών, που συγκεντρώθηκαν στο Βανκούβερ, στην δυτική ακτή του Καναδά όπου μαίνονται άνευ προηγουμένου πυρκαγιές, πέρασαν ως εκ τούτου από "την συμφωνία στην πράξη", δήλωσε ο Ντέιβιντ Κούπερ, ο αναπληρωτής εκτελεστικός γραμματέας της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα (CBD).
Το ταμείο αυτό θα επιτρέψει την κινητοποίηση διαφόρων κυβερνήσεων, αλλά και ιδιωτικών παραγόντων για να υποστηριχθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως τα πιο ευάλωτα μικρά νησιωτικά κράτη.
Για πρώτη φορά, θα περιλαμβάνει ιδίως ποσοστό 20% που θα προορίζεται απευθείας για τις πρωτοβουλίες αυτοχθόνων και σε τοπικό επίπεδο που έχουν στόχο την προστασία της φύσης.
"Είναι μια ιστορική μέρα", δήλωσε η Λούσι Μουλένκεϊ, συμπρόεδρος του Διεθνούς Φόρουμ των Αυτοχθόνων Λαών για την Βιοποικιλότητα, ενώπιον των αντιπροσωπειών στην σύνοδο στο Βανκούβερ.
Το ταμείο αυτό ενσαρκώνει "τις φιλοδοξίες μας όσον αφορά το μέλλον της βιοποικιλότητας", υπογράμμισε παράλληλα ο Στίβεν Γκιλμπό, ο Καναδός υπουργός Περιβάλλοντος, αναφερόμενος σε έναν "αγώνα γενεών".
Ο Καναδάς και η Βρετανία ήταν οι δύο πρώτες χώρες που χορήγησαν αντιστοίχως 200 εκατομμύρια δολάρια Καναδά (περίπου 136 εκατομμύρια ευρώ) και 10 εκατομμύρια στερλίνες (περίπου 11,6 εκατομμύρια ευρώ) για το παγκόσμιο αυτό Ταμείο-Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα (FCMB).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
