 |
|
|  Tετάρτη 11/10
...και γιατί η Χαμάς πολεμάει στο όνομά του
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΑΛ ΄ΑΚΣΑ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ακόμη και μόνον η κωδική ονομασία «Πλημμύρα τού Αλ Άκσα», την οποίαν επέλεξαν οι Παλαιστίνιοι της Χαμάς για μία από τις σφοδρότερες πολεμικές επιδρομές εναντίον του Ισραήλ, θα ήταν αρκετή για να αποδώσει το τι ακριβώς συμβαίνει: Το τέμενος Αλ Άκσα, ένα κτίσμα του 11ου αιώνα, λόγω της ιερότητάς του ως κορυφαίου τόπου λατρείας για τους μουσουλμάνους -αλλά σχεδόν εξίσου και για τους Εβραίους- συμβολίζει τον τελειωτικό χαρακτήρα του καινούργιου πολέμου. Ενός πολέμου ιερού για τους επιτιθέμενους, στον οποίον, εις το όνομα του Μωάμεθ, δεν συγχωρείται άλλη έκβαση εκτός από τη νίκη -πάση θυσία. Και, κυρίως, για να ξεπλυθούν με εβραϊκό αίμα οι πολλαπλές βεβηλώσεις του τεμένους Αλ Άκσα.
«Πλημμύρα Αλ Άκσα», λοιπόν, βαπτίστηκε η λυσσαλέα και αιφνιδιαστική επίθεση των Παλαιστινίων στο Ισραήλ. Η ονοματοδοσία, προφανώς, είναι ουδόλως τυχαία. Το τέμενος Αλ Άκσα, μαζί με τη Μέκκα και τη Μεδίνα, συμπεριλαμβάνεται στην τριάδα των Αγίων Τόπων κατά τους μωαμεθανούς. Και, δεδομένης της φανατικής ευλάβειας που τους χαρακτηρίζει εξ ορισμού, οποιαδήποτε ενέργεια εκ μέρους των Ισραηλινών να παρεισφρήσουν στο Αλ Άκσα είναι casus belli -ή, μάλλον, αιτία ξεσπάσματος μιας νέας ιντιφάντας, μιας νέας τζιχάντ κατά των απίστων.
Υπ' αυτή την έννοια, ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της εν εξελίξει από το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 πολεμικής επιχείρησης της Χαμάς στο Ισραήλ, συνδέεται με προηγούμενα επεισόδια που συνέβησαν με επίκεντρο το τέμενος Αλ Άκσα το προηγούμενο διάστημα. Συγκεκριμένα, στις 5 Απριλίου 2023, η ισραηλινή αστυνομία, για πρώτη φορά στην ιστορία, αποτόλμησε κάτι αδιανόητα βέβηλο για τους μουσουλμάνους: Έκανε «ντου», όχι απλώς στον περιβάλλοντα χώρο, αλλά απευθείας εντός του τεμένους Αλ Άκσα, στο πλαίσιο αντιποίνων κατά των Παλαιστινίων, οι οποίοι είχαν επιτεθεί προηγουμένως με ρουκέτες από τη Λωρίδα της Γάζας.
Μάλιστα, η εισβολή των Ισραηλινών αστυνομικών στο Αλ Άκσα έγινε, εξ επίτηδες, στην καρδιά του Ραμαζανιού, δηλαδή κατά την κορύφωση των ετήσιων λατρευτικών εκδηλώσεων στον μουσουλμανικό κόσμο. Επομένως, το ότι μερικούς μήνες αργότερα η Χαμάς θα επέλεγε με τη σειρά της να αιματοκυλίσει αμάχους στο Ισραήλ σχεδόν ανήμερα της μεγάλης θρησκευτικής εορτής (για τους Εβραίους αυτή τη φορά) Γιόμ Κιπούρ, αποτυπώνει με απόλυτη ευκρίνεια την ιερή βεντέτα ανάμεσα στις δύο πλευρές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
