 |
|
|  Σάββατο 14/10
Απο την σύγκρουση στην Μέση Ανατολή
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η πολεμική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή δημιούργησε κινδύνους για τις τιμές της ενέργειας, πριν ακόμη τελειώσει η κρίση που άνοιξε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Η αντίδραση του Ισραήλ στην επίθεση της Χαμάς κατά αμάχων στην επικράτειά του δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι ο πόλεμος θα φθάσει στα άκρα και ο φόβος πλέον είναι μήπως υπάρξει γενικότερη σύρραξη στην περιοχή, η οποία είναι από τις πλουσιότερες σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Η μεγαλύτερη ανησυχία εστιάζεται στο ενδεχόμενο να συνδεθεί άμεσα το Ιράν με την επίθεση που έκανε η Χαμάς το περασμένο Σάββατο ή και να εμπλακεί στον πόλεμο, οπότε οι εξαγωγές πετρελαίου μίας από τις μεγαλύτερες παραγωγούς χώρες του κόσμου θα μειώνονταν και θα προκαλούσαν νέα μείωση της παγκόσμιας προσφοράς και έντονα ανοδική τάση των τιμών.
Το Ιράν είχε κρατηθεί έξω από τη σύγκρουση τις πρώτες ημέρες, κάτι που εξηγεί γιατί οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου δεν αυξήθηκαν παρά 2 έως 3 δολάρια το βαρέλι, δηλαδή περί τα 87-88 δολάρια το βαρέλι για το μπρεντ. Ωστόσο, η δήλωση του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών την Παρασκευή ότι θα μπορούσε να ανοίξει νέο μέτωπο κατά του Ισραήλ, αν συνεχισθεί ο αποκλεισμός της Γάζας, προκάλεσε την άνοδο της τιμής του μπρεντ στα 89 δολάρια το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.
Με την παγκόσμια αγορά πετρελαίου, όμως, να έχει έλλειμμα προσφοράς λόγω των μειώσεων στην παραγωγή από τις χώρες του ΟΠΕΚ+ – κυρίως από τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία – είναι βέβαιο ότι οποιαδήποτε περαιτέρω σημαντική μείωση της προσφοράς θα προκαλούσε ανοδικές πιέσεις.
Από την άλλη πλευρά, ο πόλεμος ξέσπασε σε μία περίοδο που το ράλι των τιμών του πετρελαίου είχε ανακοπεί. Οι τιμές του μπρεντ ξεπέρασαν τα 95 δολάρια το βαρέλι, για να υποχωρήσουν την προηγούμενη εβδομάδα στα 84 δολάρια. Η πεποίθηση των επενδυτών ότι τα επιτόκια των μεγάλων κεντρικών τραπεζών θα μείνουν σε υψηλά επίπεδα για μεγάλο διάστημα, με συνέπεια η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας να είναι πολύ αργή και αντίστοιχα και η αύξηση της ζήτησης αργού, ήταν αυτή που οδήγησε στην αναστροφή του ράλι.
Στην αγορά του φυσικού αερίου, οι τιμές στην Ευρώπη αυξήθηκαν την περασμένη εβδομάδα θεαματικά, με την άνοδο να φθάνει το 40% και τα συμβόλαια για παράδοση τον Νοέμβριο να ξεπερνούν την Πέμπτη τα 53 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Η εκτίναξη των τιμών οφείλεται κυρίως στον πόλεμο και τη μείωση των εξαγωγών από κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ προς την Αίγυπτο, όπου μετατρέπονται σε LNG που κατευθύνεται στην Ευρώπη, καθώς και στις ανησυχίες για γενικότερη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή.
Υπήρξαν, πάντως, και δύο άλλοι παράγοντες που οδήγησαν στην εκτίναξη των τιμών. Πρώτον, η διαρροή αερίου που εντοπίστηκε στον διασυνδετήριο υποθαλάσσιο αγωγό Φινλανδίας – Εσθονίας, ο οποίος ερευνάται με υποψίες ότι πρόκειται για σαμποτάζ, φέρνοντας στο νου τις διαρροές που σημειώθηκαν πέρυσι στο σύστημα των αγωγών του Nord Stream.
Δεύτερον, η προειδοποίηση εργαζομένων σε δύο μεγάλες μονάδες εξαγωγής LNG της Αυστραλίας, στις οποίες αντιστοιχεί το 6% της παγκόσμιας προσφοράς, ότι θα αρχίσουν απεργίες την επόμενη εβδομάδα. Πάντως, οι αντίστοιχες κινητοποιήσεις που έγιναν τον περασμένο μήνα σταμάτησαν γρήγορα και ο εφοδιασμός από τις μονάδες αυτές έγινε κανονικά.
Και στην περίπτωση του φυσικού αερίου υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να συγκρατήσουν τις τιμές, αν δεν υπάρξει γενίκευση της σύρραξης στη Μέση Ανατολή, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι οι τιμές για τα συμβόλαια παράδοσης τον χειμώνα ήταν την Πέμπτη πολύ κοντά σε αυτές για τα συμβόλαια παράδοσης τον Νοέμβριο.
Η σχεδόν κατά 100% πληρότητα των δεξαμενών αποθήκευσης στην ΕΕ, η μείωση της ζήτησης από τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες, η αύξηση των τερματικών σταθμών LNG στην Ευρώπη, η αργή ανάκαμψη της ζήτησης LNG από την Κίνα, αλλά και οι προβλέψεις για σχετικά ήπιο χειμώνα φέτος στην Ευρώπη ,είναι παράγοντες που θα μπορούσαν να συγκρατήσουν τις τιμές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
