 |
|
|  Δευτέρα 16/10
Ετοιμάζεται το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο τρένο στον πλανήτη
carandmotor
Σε μερικά χρόνια οι ταξιδιώτες, που θα θέλουν να πάνε από την Ινδία προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα μπορούν να επιλέξουν, εκτός από το αεροπλάνο, και το τρένο. Αρκεί βέβαια να υλοποιηθεί το φιλόδοξο σχέδιο των H.A.E. που προβλέπει τη σύνδεση των πόλεων Mumbai και Fujairah με υποβρύχια σιδηροδρομική γραμμή.
Τα Η.Α.Ε. φημίζονται για φιλόδοξα σχέδια και έργα τους, όπως για παράδειγμα ο ψηλότερος ουρανοξύστης του κόσμου και τα διάφορα τεχνητά νησιωτικά συμπλέγματα που φτιάχνουν στον Περσικό Κόλπο. Ωστόσο, η νέα τους επιθυμία είναι να διασχίσουν τον κόλπο του Ομάν και την Αραβική θάλασσα και να συνδέσουν την οικονομική πρωτεύουσα της Ινδίας, την Μουμπάι και με το μεγάλο λιμάνι της Fujairah στο ομώνυμο Εμιράτο.
Ο χρόνος του αεροπορικού ταξιδιού μεταξύ των δύο πόλεων είναι κάτι παραπάνω από τρεις ώρες, χωρίς την διαδικασία προσέλευσης και αποχώρησης από τα αεροδρόμια. Με την δημιουργία της νέας υποθαλάσσιας σιδηροδρομικής γραμμής, ο χρόνος ταξιδιού θα μειωθεί κατά τουλάχιστον μία ώρα, καθώς τα νέα τρένα θα κινούνται με απίστευτη ταχύτητα (1.000 χλμ./ώρα.).
Εκτός από την μεταφορά επιβατών, η νέα σιδηροδρομική γραμμή θα ενισχύσει τις εμπορικές σχέσεις των Η.Α.Ε. με την Ινδία. Οι Άραβες θα εξάγουν πετρέλαιο στους Ινδούς, και οι Ινδοί θα δίνουν γλυκό νερό από τον ποταμό Narmada.
Η απόσταση μεταξύ των δύο προορισμών είναι περίπου 2.000 χλμ. και η κατασκευή της γραμμής σε βαθιά νερά αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση. Επιπλέον, οι αρχικές μελέτες του έργου αναφέρουν ότι μπορεί να μην γίνει χρήση συμβατικών υλικών, αλλά να τοποθετηθούν «παράθυρα» που θα προσφέρουν θέα στην θαλάσσια ζωή.
Λεπτομέρειες σχετικά με τον τύπο των τρένων που θα χρησιμοποιηθούν και την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής θα διερευνηθούν μέσω μιας ειδικής μελέτης, αλλά αναμφίβολα απαιτούν πολλές επενδύσεις που ανέρχονται σε μερικά δισεκατομμύρια δολάρια, αν όχι δεκάδες.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι τα χρήματα για τους Άραβες. Το πρόβλημα είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο σε σχέση με αυτά που υπάρχουν ήδη στον πλανήτη, καθώς θέλουν να κατασκευάσουν ένα έργο που σε σχέση με την σήραγγα της Μάγχης, είναι 50 φορές μεγαλύτερο και θα φέρει συρμούς που ταξιδεύουν δέκα φορές πιο γρήγορα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
