 |
|
|  Τρίτη 24/10
...κατηγορείται για εικονικά έργα
Δικάζεται στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης, ο πρώην Νομάρχης και βουλευτής τής ΝΔ,Παναγιώτης Ψωμιάδης
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης κάθονται οι αδελφοί Παναγιώτης και Διονύσης Ψωμιάδης, κατηγορούμενοι για απιστία και ψευδή βεβαίωση, πράξεις που συνδέονται με «εικονικά» έργα επί των ημερών τους στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης, για τα οποία φαίνεται να προσλήφθηκαν συνολικά 81 άτομα με συμβάσεις μίσθωσης έργου, που όμως απασχολήθηκαν σε άλλες υπηρεσίες και ουδεμία σχέση είχαν με τα συγκεκριμένα έργα, προκαλώντας ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο, ύψους 1,3 εκατ. ευρώ. Η δίκη ξεκίνησε την Δευτέρα με την εξέταση μαρτύρων και τις απολογίες των κατηγορουμένων, ενώ το δικαστήριο διέκοψε ενόψει της εισαγγελικής πρότασης και της εκφώνησης της ετυμηγορίας του.
Η επίδικη υπόθεση, που άρχισε να ερευνάται από τη Δικαιοσύνη κατόπιν καταγγελίας, είναι παρόμοια με το δεύτερο σκέλος του κατηγορητηρίου της κύριας δίκης για τα λεγόμενα « 45άρια» που αφορά επίσης εικονικές συμβάσεις έργου και εκκρεμεί στα ποινικά δικαστήρια. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα του αρμόδιου Δικαστικού Συμβουλίου, οι αδελφοί Ψωμιάδη, κατά το διάστημα 2007 – 2010, «μηχανεύτηκαν» την απασχόληση πλήθους ατόμων στην τότε Νομαρχία υπό τον μανδύα των συμβάσεων έργου. Μεταξύ άλλων παρουσίαζαν «εικονικά» έργα- που στην πλειονότητά τους αφορούσαν έργα Πληροφορικής. Ο άλλοτε Νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης, όπως περιγράφεται στο κατηγορητήριο, οριζόταν για την παρακολούθηση της εκτέλεσής του και ακολούθως από κοινού με τον αδελφό του, αναπληρωτή Νομάρχη, συνέτασσαν ψευδείς βεβαιώσεις ότι δήθεν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου μήνα είχαν εκτελεστεί κατά ποσοστά τα εικονικά έργα. Για συνέργεια σε απιστία κατέστη κατηγορούμενος και ο πρώην γενικός γραμματέας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης, για τον οποίο όμως η ποινική δίωξη έπαυσε λόγω θανάτου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
