 |
|
|  Τρίτη 31/10
Χιλιάδες έργα τέχνης και αντικείμενα έχουν "χαθεί" από μουσεία και γκαλερί της Σκωτίας
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Από δεκάδες εκατομμύρια έργα τέχνης και αντικείμενα από συλλογές γκαλερί και μουσείων της Σκωτίας, έχει παρατηρηθεί πως χιλιάδες έχουν χαθεί.
Το BBC Scotland News ζήτησε από τα πιο δημοφιλή πολιτιστικά ιδρύματα αρχεία με αντικείμενα που έχουν χαθεί, κλαπεί και εξαφανιστεί. Οι απαντήσεις δείχνουν ότι ένα ευρύ φάσμα εκθεμάτων, από αρχαία λείψανα μέχρι ακριβά έργα τέχνης, δεν έχουν καταγραφεί.
Πολλοί από τους διευθυντές μουσείων και γκαλερί της Σκωτίας, με τους οποίους επικοινώνησε το BBC, υποστήριξαν ότι τα περισσότερα από τα αντικείμενα που λείπουν είναι θύματα κακής τήρησης αρχείων και όχι εγκληματικών προσπαθειών.
Μεταξύ των εκθεμάτων που έχουν εξαφανιστεί είναι και κάποια αρκετά περίεργα.
Από το Μουσείο Ζωολογίας Hunterian στη Γλασκώβη εκλάπη ένα κρανίο δελφινιού κάποια στιγμή μεταξύ 2010 και 2021.
Ένα μεγάλο μπουκάλι με την ένδειξη «δηλητήριο» λείπει από την γκαλερί Rozelle House στο ¶υρ.
Το Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας αναφέρει ότι στολή πιλότου, γυαλιά και τζάκετ πτήσης κλάπηκαν τον Νοέμβριο του 1986 – μια ληστεία που ίσως επηρεάστηκε από το γεγονός ότι η πρώτη ταινία «Top Gun» κυκλοφόρησε λίγες εβδομάδες πριν.
Το 2022 οι υπεύθυνοι του Βασιλικού Βοτανικού Κήπου στο Εδιμβούργο κατήγγειλαν πέντε περιπτώσεις απόπειρας κλοπής φυτών και σπόρων. Το προσωπικό κατάφερε να αποτρέψει την αφαίρεση σπάνιων ειδών.
Πιθανώς το πιο πολύτιμο αντικείμενο που λείπει αυτή τη στιγμή από τα μουσεία και τις γκαλερί της Σκωτίας είναι ένα γλυπτό αξίας τριών εκατομμυρίων αγγλικών λιρών του παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη Auguste Rodin.
Πάντως υπήρξαν και περιπτώσεις επιστροφής εκθεμάτων που εκλάπησαν. Ο οργανισμός Μουσείων Glasgow Life Museums ανακοίνωσε ότι πρόσφατα επιστράφηκε ένας πίνακας που έλειπε για περισσότερα από 30 χρόνια.
Το έργο «Children Wading», ζωγραφισμένο από τον Ρόμπερτ Γκέμελ Χάτσισον το 1918, κλάπηκε από το Μουσείο Παιδικής Ηλικίας στο Κάστρο Haggs το 1989, αλλά βρέθηκε αφού τέθηκε προς πώληση σε δημοπρασία από έναν ανυποψίαστο πωλητή.
Πολλοί οργανισμοί αναφέρουν ότι η κακή τήρηση ιστορικών αρχείων και το έργο – μαμούθ της ψηφιοποίησης αυτών των αρχείων δείχνουν ότι τα περισσότερα αντικείμενα που λείπουν, δεν έχουν κλαπεί, απλά δεν ήταν καταγεγραμμένα σωστά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
