 |
|
|  Tρίτη 31/10
ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΠΑΙΔΙΩΝ Η ΓΑΖΑ
«Κάθε μέρα σκοτώνονται κατά μέσο όρο 240 ανήλικα στον θύλακα», υποστηρίζει η Unicef,ενω 940 παιδιά αγνοούνται...
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Παγκόσμιοι οργανισμοί, όπως η Unicef, υποστηρίζουν πως «η Γάζα έχει γίνει νεκροταφείο παιδιών», προειδοποιώντας πως οι θάνατοί τους θα αυξηθούν περαιτέρω το επόμενο διάστημα λόγω της κλιμάκωσης του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς.
Η UNICEF αναφέρει ότι τουλάχιστον 940 παιδιά έχουν αναφερθεί αγνοούμενα στη Γάζα και προσθέτει ότι η έλλειψη νερού και τροφής είναι μια αυξανόμενη απειλή, καθώς πλέον υπάρχει μόνο το 5% της κανονικής παραγωγής νερού.
«Η Γάζα έχει γίνει νεκροταφείο παιδιών». Μάλιστα, επεσήμανε ότι κάθε μέρα, κατά μέσο όρο, σκοτώνονται 240 παιδιά στη Γάζα.
Οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη Γάζα έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 8.260 ανθρώπους, κυρίως άμαχους, σύμφωνα με το Παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας στη Ραμάλα, το οποίο αντλεί τις πληροφορίες από τον ελεγχόμενο από τη Χαμάς θύλακα.
Πάνω από το 70% των νεκρών προέρχονται από ευάλωτους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων ατόμων, ανέφερε το υπουργείο τη Δευτέρα.
Μεταξύ των νεκρών είναι 64 εργαζόμενοι στον τομέα της βοήθειας του ΟΗΕ, όπως ανέφερε ο Λαζαρινί.
Η οξεία έλλειψη καυσίμων στη Λωρίδα της Γάζας πλήττει τη λειτουργία των εγκαταστάσεων ύδρευσης και αποχέτευσης στον παλαιστινιακό θύλακα, τονίζει η UNICEF.
«Λειτουργεί μόνο μία μονάδα αφαλάτωσης, μόλις στο 5% της δυναμικότητάς της, ενώ και οι έξι μονάδες βιολογικού καθαρισμού λυμάτων δεν λειτουργούν, εξαιτίας της έλλειψης καυσίμων ή της έλλειψης ηλεκτρισμού», τόνισε η επικεφαλής του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία, η Κάθριν Ράσελ, απευθυνόμενη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας να υιοθετήσει άμεσα απόφαση με την οποία θα υπενθυμίζει στα εμπλεκόμενα μέρη τις υποχρεώσεις τους δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και θα ζητεί να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός, ώστε να επιτραπεί απρόσκοπτη πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια σε όλους όσοι τη χρειάζονται.
Όλες οι προσπάθειες να υιοθετηθεί απόφαση από το Συμβούλιο Ασφαλείας για τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς, που πλέον διανύει την 25η ημέρα του, έχουν αποτύχει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
