 |
|
|  Κυριακή 12/11
Σε θάνατο καταδικάσθηκαν στο Βιετνάμ 18 άτομα που κατηγορούνταν για εμπόριο ναρκωτικών
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Δέκα οκτώ άτομα καταδικάσθηκαν στο Βιετνάμ σε θάνατο, για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, έπειτα από δίκη που ολοκληρώθηκε αυτή την εβδομάδα.
Δύο Νοτιοκορεάτες, 15 Βιετναμέζοι και ένας Κινέζος, κρίθηκαν ένοχοι ότι «αποθήκευσαν, διαπραγματεύτηκαν και επαναπώλησαν παρανόμως περισσότερα από 216 κιλά ναρκωτικών», γνωστοποίησε το κρατικό μέσο ενημέρωσης «Κονγκ αν Νχαν» νταν μέσω του ιστοτόπου του το βράδυ του Σαββάτου.
Η κομμουνιστική χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας έχει από τους αυστηρότερους στον κόσμο νόμους κατά των ναρκωτικών και τηρεί σχεδόν πλήρη μυστικότητα αναφορικά με τις εκτελέσεις.
Έπειτα από μια δίκη που διήρκεσε τέσσερις ημέρες στην πόλη Χο Τσι Μινχ, στο νότιο τμήμα της χώρας, οι καταδικασθέντες κρίθηκαν ένοχοι ότι διακίνησαν περισσότερα από 216 κιλά ναρκωτικών από το Μάιο μέχρι τον Ιούνιο 2020.
Οι δύο Κορεάτες, ο Κιμ Σον-Σικ, ένας 63χρονος Νοτιοκορεάτης πρώην αστυνομικός, και ο συμπατριώτης του Κανγκ Σεόν-χοκ, 30 ετών, καταδικάσθηκαν σε θάνατο.
Επίσης, ο κινέζος πολίτης Λι Τιάν Γκουάν (58 ετών) και ο θεωρούμενος επικεφαλής των επιχειρήσεων, ο 36χρονος Βιετναμέζος Λε Χο Βου, καταδικάσθηκαν με θανατική ποινή, με άλλα δεκατέσσερα άτομα να καταδικάζονται με την ίδια ποινή.
Πάνω από 168 κιλά «διαφόρων ναρκωτικών» κατασχέθηκαν, σύμφωνα με το μέσο ενημέρωσης.
«Τα ναρκωτικά είχαν μεταφερθεί από την Καμπότζη στην πόλη Χο Τσι Μινχ», λέει ο φερόμενος αρχηγός των λαθρεμπόρων, όπου μια ορισμένη ποσότητα «καταναλώθηκε τοπικά», ενώ ένα άλλο μέρος εστάλη στη Νότια Κορέα.
Η αστυνομία ανακάλυψε το δίκτυο τον Ιούλιο στην πόλη Χο Τσι Μινχ ερευνώντας ένα φορτηγό εμπορευματοκιβωτίων, πριν αναχωρήσει για τη Νότια Κορέα, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Στο εσωτερικό του οι αστυνομικοί βρήκαν «40 πακέτα από πλαστικό» που περιείχαν συνολικά 39,5 κιλά μεθαμφεταμίνης.
Δεν δόθηκε καμιά ένδειξη για την ημερομηνία των εκτελέσεων.
Περισσότεροι από 100 άνθρωποι καταδικάσθηκαν σε θάνατο πέρυσι στο Βιετνάμ, σύμφωνα με τη διεθνή μη κυβερνητική οργάνωση Κέντρο Πληροφόρησης για τη Θανατική Ποινή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
