 |
|
|  Πέμπτη 30/11
ΟΙ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η Ζυρίχη και η Σιγκαπούρη είναι οι πιο ακριβές πόλεις στον κόσμο και ακολουθούν η Γενεύη, η Νέα Υόρκη και το Χονγκ Κονγκ, σύμφωνα με την κατάταξη που δημοσίευσε σήμερα ο Economist.
Το τεράστιο κόστος ιδιοκτησίας αυτοκινήτου, αγοράς αλκοόλ και η μεγάλη αύξηση στις τιμές των τροφίμων έφεραν φέρος τη Σιγκαπούρη μπροστά από τη Νέα Υόρκη στην κατάταξη, σύμφωνα με την έκθεση Παγκόσμιου Κόστους Διαβίωσης για το 2023 του Economist Intelligence Unit.
Το βρετανικό περιοδικό εκτιμά ότι οι τιμές αυξήθηκαν κατά 7,4% σε ετήσια βάση σε όρους τοπικού νομίσματος, ελαφρώς μειωμένες σε σχέση με την περσινή αύξηση 8,1%. Συνολικά, οι τιμές αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 7,4% σε ετήσια βάση.
«Η κρίση του κόστους διαβίωσης θα αργήσει πολύ να τελειώσει και τα επίπεδα τιμών παραμένουν πολύ πάνω από τις ιστορικές τάσεις», σημειώνει η Ουπασάνα Ντατ, επικεφαλής της έρευνας, η οποία βασίστηκε στις τιμές 200 προϊόντων και υπηρεσιών.
«Αναμένουμε ότι ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να επιβραδύνεται το 2024», προσθέτει, λόγω της επίδρασης των αυξήσεων των επιτοκίων που αποφασίστηκαν από τις κεντρικές τράπεζες για να καταπολεμηθούν οι αυξήσεις των τιμών.
Η Ζυρίχη, από την έκτη θέση όπου βρισκόταν πέρυσι, σκαρφαλώνει στην κορυφή της κατάταξης μαζί με τη Σιγκαπούρη, κυρίως εξαιτίας του ισχυρού ελβετικού φράγκου, αλλά και των ακριβών τροφίμων, ειδών οικιακής χρήσης και της διασκέδασης.
Η Ευρώπη κατατάσσει τέσσερις πόλεις της μεταξύ των 10 ακριβότερων, λόγω του συνεχιζόμενου υψηλού πληθωρισμού στα τρόφιμα και τα είδη ένδυσης, καθώς και της ανατίμησης του ευρώ έναντι του δολαρίου.
Η αύξηση του ευρώ έναντι του δολαρίου μεταφράζεται αυτόματα σε υψηλότερες τιμές στην ευρωζώνη, κάτι που κάνει ακριβότερες τις πόλεις της περιοχής.
Εκτός από τη Ζυρίχη, η Γενεύη βρίσκεται στην 3η θέση (ισοβαθμία με τη Νέα Υόρκη), το Παρίσι έρχεται στην 7η (δύο θέσεις πιο πάνω) μπροστά από την Κοπεγχάγη που είναι 8η και ισοβαθμεί με το Τελ Αβίβ, που ήταν στην κορυφή της κατάταξης το 2021.
Από την άλλη πλευρά, οι αμερικανικές πόλεις έχουν υποχωρήσει, όπως το Λος Άντζελες (6ο) και το Σαν Φρανσίσκο (10ο).
Η μεγαλύτερη πτώση στην κατάταξη αφορά τις ρωσικές πόλεις Μόσχα (142η) και Αγία Πετρούπολη (147η), λόγω της αποδυνάμωσης του ρουβλίου, ως αποτέλεσμα των δυτικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία μετά την εισβολή της στην Ουκρανία.
Η φθηνότερη πόλη στον κόσμο είναι η Δαμασκός, ακριβώς πίσω από την Τεχεράνη, προτελευταία στην κατάταξη.
Οι κινεζικές πόλεις είναι μεταξύ εκείνων που έχουν κατρακυλήσει θέσεις στην κατάταξη κυρίως εξαιτίας των αργών ρυθμών ανάκαμψης της χώρας από την πανδημία και της συγκρατημένης καταναλωτικής ζήτησης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
