|
| Παρασκευή 15/12
ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΓΑΖΑ
Εξαντλημένοι Παλαιστίνιοι σταματούν τα φορτηγά τού ΟΗΕ και τρώνε επιτόπου τα τρόφιμα!!
newsbeast.gr
Ο επικεφαλής του γραφείου αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA) ανέφερε ότι πλήθη πεινασμένων ανθρώπων σταματούν τα φορτηγά που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα και παίρνουν τα τρόφιμα, κάτι που καθιστά σχεδόν αδύνατον να συνεχιστεί η αποστολή βοήθειας στον θύλακα. «Οι άνθρωποι σταματούν τα φορτηγά, παίρνουν τα τρόφιμα και τα τρώνε επιτόπου. Και αυτό δείχνει πόσο απελπισμένοι και πεινασμένοι είναι», είπε ο Φιλίπ Λαζαρινί, ο γενικός επιθεωρητής της UNRWA, μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τους Πρόσφυγες στη Γενεύη.
Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που φιλοξενούνται σε υπερπλήρη καταφύγια του ΟΗΕ στη νότια Γάζα κάποιες φορές στερούνται το φαγητό επειδή άλλοι το παίρνουν πριν να φτάσει σε αυτούς, πρόσθεσε ο Λαζαρινί. «Τις τελευταίες εβδομάδες έχει κάνει την εμφάνισή της η πείνα και συναντάμε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους που δεν έχουν φάει τίποτα επί δύο ή τρεις ημέρες», πρόσθεσε ο αξιωματούχος του ΟΗΕ που πρόσφατα βρέθηκε στη Γάζα.
«Επειδή εντείνεται συνεχώς η κοινωνική αναταραχή και όσο η ανθρωπιστική βοήθεια παραμένει πολύ λίγη, συγκρινόμενη με τις τεράστιες ανάγκες, τόσο θα συνεχίζεται αυτή η ένταση, τόσο θα καθίστανται αφόρητες οι συνθήκες», τόνισε. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ οι μισοί από τα 2,3 εκατομμύρια κατοίκους της Γάζας πεινούν ενώ η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στα νότια του θύλακα συνεχίζεται και οι άνθρωποι έχουν αποκοπεί από τις πηγές τροφίμων, φαρμάκων και καυσίμων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|