 |
|
|  Τετάρτη 20/12
Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ κατηγορείται για βιασμό από μια Ισπανίδα δημοσιογράφο
AFP,zougla.gr
Η Ισπανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρουθ Μπάθα ανακοίνωσε πως κατέθεσε μήνυση στην Ισπανία σε βάρος του Γάλλου ηθοποιού Ζεράρ Ντεπαρντιέ για βιασμό, που συνέβη το 1995 στο Παρίσι.
Η συγγραφέας, ηλικίας 51 ετών, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως κατέθεσε μήνυση στην ισπανική αστυνομία για έναν βιασμό, που συνέβη κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης του Γάλλου ηθοποιού τη 12η Οκτωβρίου του 1995 στο Παρίσι για το περιοδικό Cinemanía, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο μια πληροφορία που αποκάλυψε η ισπανική εφημερίδα La Vanguardia.
Η Ρουθ Μπάθα, που ήταν 23 ετών εκείνη την εποχή και ο ηθοποιός 46 ετών, μίλησε για μια «διείσδυση χωρίς καμία συναίνεση, καμία στιγμή» και περιέγραψε πως ένιωσε ότι «είχε παραλύσει» κατά τη διάρκεια του περιστατικού, που εκτυλίχθηκε στα κεντρικά της πρώην εταιρείας παραγωγής Roissy Films.
Στην Ισπανία, το ποινικό αδίκημα της «σεξουαλικής επίθεσης» περιλαμβάνει επίσης τον βιασμό, σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα.
Η Ρουθ Μπάθα μίλησε, επίσης, στο Γαλλικό Πρακτορείο για μια «σεξουαλική επίθεση», όμως όταν ρωτήθηκε εάν γνωρίζει ότι επρόκειτο για βιασμό, η Μπάθα απάντησε: «η αστυνομία τον χαρακτήρισε έτσι».
Σε επικοινωνία με το AFP, η αστυνομία και η εισαγγελία δήλωσαν πως δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν την κατάθεση της μήνυσης, η οποία θα είναι η τρίτη σε βάρος του ηθοποιού για σεξουαλική βία από το 2018.
Η δημοσιογράφος εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι ξέχασε «τελείως» τα γεγονότα εωσότου διάβασε μια έρευνα που δημοσίευσε ο ενημερωτικός ιστότοπος Mediapart τον Απρίλιο, στην οποία 13 γυναίκες κατηγορούσαν τον ηθοποιό για σεξουαλικές επιθέσεις.
Το άρθρο αυτό της προκάλεσε «ένα εσωτερικό έναυσμα» και «εκλάμψεις» μνήμης που επιβεβαιώθηκαν από προσωπικές σημειώσεις εκείνης της εποχής, που, όπως αφηγείται, βρήκε.
Από νομικής άποψης, αυτή η μήνυση έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, καθώς τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν στη Γαλλία.
Η καταγγέλλουσα, εντούτοις, εξηγεί πως αποφάσισε να καταθέσει μήνυση με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να «βοηθήσει άλλους ανθρώπους» να κάνουν το ίδιο.
Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ βρίσκεται στο μικροσκόπιο των αρχών από το 2020 για βιασμό, έπειτα από τη μήνυση της ηθοποιού Σαρλότ Αρνούλ. Εκείνος αρνείται τις κατηγορίες σε βάρος του.
Η προβολή στις αρχές Δεκεμβρίου ενός ρεπορτάζ της εκπομπής “Complément d’enquête” στο τηλεοπτικό δίκτυο France 2 προκάλεσε επίσης σοκ. Εκεί εμφανίζεται ο πρωταγωνιστής να προβαίνει σε δηλώσεις μισογυνισμού και προσβολών όταν απευθύνεται σε γυναίκες.
Την ίδια ώρα, μια δεύτερη μήνυση για σεξουαλική επίθεση κατέθεσε η ηθοποιός Ελέν Νταράς, για γεγονότα που εκτυλίχθηκαν το 2007 κατά τη διάρκεια γυρισμάτων. Ο ηθοποιός αρνείται επίσης τις κατηγορίες αυτές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
