 |
|
|  Τετάρτη 20/12
600.00 ΑΣΤΕΓΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ!!
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι διολισθαίνουν στη φτώχεια, με αρκετούς να
χάνουν τα σπίτια τους
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Κάθε Τετάρτη άστεγοι έρχονται στην εκκλησία τής ενορίας Τάρμπορ τού
Βερολίνου για να ζεσταθούν, να φάνε κάτι, να πιούν και να πάνε
τουαλέτα, αναφέρει σε πρωτοσέλιδό της η Deutsche Welle. Το επόμενο
διάστημα η ενορία της ευαγγελικής εκκλησίας σχεδιάζει να προσφέρει σε
αστέγους ένα ζεστό γεύμα. Εδώ και 30 χρόνια η εκκλησία προσφέρει
χώρους ύπνου σε αστέγους μια φορά την εβδομάδα. Κατά μέσο όρο 40
άνθρωποι περνούν τη νύχτα στον προθάλαμο της εκκλησίας. Κάποιες κρύες
χειμωνιάτικες μέρες οι άστεγοι φθάνουν τους 60. Το παρών δίνουν και
δύο εθελοντές γιατροί, οι οποίοι φροντίζουν τραυματισμένους ή
αρρώστους.
Η Σαμπίνε Άλμπρεχτ είναι ιερέας της ενορίας Τάρμπορ: «Σε εμάς έρχονται
εκείνοι που δεν έχουν βοήθεια από πουθενά. Ορισμένοι βρίσκονται σε
τραγική κατάσταση». Εκείνοι που διανυκτερεύουν εδώ είναι άλλοι από
εκείνους που έρχονται μόνο για ένα ζεστό καφέ, λέει η Σαμπίνε Άλμπρεχτ
και προσθέτει ότι πολλοί προέρχονται από την ανατολική Ευρώπη, κάποιοι
μάλιστα εργάζονται σε κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Πολλοί είναι
εθισμένοι σε ναρκωτικές ουσίες ή το αλκοόλ, άλλοι έχουν ζήσει
κακοποίηση και ψυχικές ασθένειες. Η ιερέας αναφέρεται μάλιστα σε έναν
άνδρα, ο οποίος «κοιμάται εδώ στην ενορία εδώ και είκοσι χρόνια».
«Οι άστεγοι αποτελούν σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα», λέει στην DW η
Βερένα Ρόζενκε, διευθύνουσα σύμβουλος της Ομοσπονδιακής Κοινότητας
Στήριξης Αστέγων (BAG W). Εκτιμά ότι ο κύριος λόγος είναι η απουσία
οικονομικά προσιτών κατοικιών. Σύμφωνα με πρόσφατους υπολογισμούς της
BAG W οι άστεγοι στη Γερμανία έφθασαν το 2022 τους 607.000. Από
αυτούς, περίπου 50.000 ζούσαν στους δρόμους χωρίς κανένα κατάλυμα.
Η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία κατέγραψε πέρυσι 372.060 αστέγους,
οι οποίοι φιλοξενήθηκαν σε δημοτικές υπηρεσίες, εκκλησίες ή άλλους
θεσμούς. Οι σημαντικά χαμηλότεροι αριθμοί της γερμανικής Στατιστικής
Υπηρεσίας οφείλονται στη μέθοδο καταμέτρησης. Η BAG W καταγράφει τα
στοιχεία για ένα ολόκληρο έτος και όχι μια συγκεκριμένη ημερομηνία,
ενώ λαμβάνει υπόψη και αστέγους, που κοιμούνται σε φίλους, συγγενείς ή
και αγνώστους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
