 |
|
|  Σάββατο 6/1
Αμερικανός ηθοποιός σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα,στην Καραϊβική,μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά του
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ένας Αμερικανός ηθοποιός βρήκε τραγικό θάνατο μαζί με τις δύο κόρες του, ηλικίας 10 και 12 ετών, καθώς το αεροπλάνο τους έκανε βουτιά με τη μύτη και συνετρίβη στα νερά ,ανοιχτά ενός μικρού νησιού τής Καραϊβικής.
Ο Kρίστιαν Κλέπσερ, που ήταν 51 ετών και είχε το καλλιτεχνικό όνομα Κρίστιαν Όλιβερ, επιβεβαιώθηκε ότι σκοτώθηκε στο δυστύχημα, μαζί με τα παιδιά του, Μαντίτα και Άννικ. Ο πιλότος του αεροπλάνου, Ρόμπερτ Σατς, σκοτώθηκε επίσης.
Κατά τη διάρκεια τής καριέρας του, ο Όλιβερ εμφανίστηκε σε σημαντικές ταινίες όπως το «Speed Racer» και το «Valkyrie», ενώ πρόσφατα είχε ρόλο στην τελευταία προσθήκη της franchise «Indiana Jones».
Ανάμεσα στους πρώτους του ρόλους στις ΗΠΑ ήταν και η μακρόχρονη συμμετοχή του στο «Saved by the Bell: The New Class» το 1995. Εμφανίστηκε επίσης ως χαρακτήρας στο επιτυχημένο βιντεοπαιχνίδι «Medal of Honor: Above and Beyond».
Η τραγωδία σημειώθηκε την Πέμπτη το μεσημέρι στα νερά ανοιχτά της Bequia, που ανήκει στο Σεν Βίνσεντ, ένα νησί της Καραϊβίκης.
Ο Όλιβερ θα εμφανιστεί στην επερχόμενη ταινία «Forever Hold Your Peace», της οποίας ήταν επίσης παραγωγός, και μόλις γύρισε τις τελευταίες του σκηνές στις 20 Δεκεμβρίου.
Ο σκηνοθέτης της τελευταίας του ταινίας, Νικ Λάιον, απέτισε φόρο τιμής στον αδικοχαμένο ηθοποιό, δημοσιεύοντας μια φωτογραφία την τελευταία μέρα των γυρισμάτων τους λέγοντας: «Μιλούσαμε για την παραγωγή μιας ταινίας μαζί για χρόνια και τελικά τα καταφέραμε! Ευχαριστώ που είσαι σπουδαίος συνάδελφος, ηθοποιός και φίλος». Σύμφωνα με τοπικές αναφορές, έφτασε με τις κόρες του στην Καραϊβική στις 26 Δεκεμβρίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
