 |
|
|  Πέμπτη 11/1
Παγετώνας από την Γροιλανδία στο Ντουμπάι για…παγάκια
Guardian,zougla.gr
Το να πιεις ένα κοκτέιλ στην κορυφή ενός ουρανοξύστη τού Ντουμπάι
μπορεί να ειναι
κάτι πολύ συνηθισμένο για ορισμένους, αλλά ένας επιχειρηματίας τής
Γροιλανδίας θέλει να προσθέσει στο ποτήρι τον πάγο τού αρχαίου
παγετώνα από τα εκεί ευρισκόμενα φιόρδ, για την απόλυτη διεθνή
συγκίνηση.
Η εταιρία Arctic Ice συλλέγει πάγο από τα φιόρδ τής Γροιλανδίας και
στη συνέχεια τον στέλνει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να τον πουλήσει
σε αποκλειστικά μπαρ.
Η χρήση παγετώνων σε ποτά είναι μια κοινή πρακτική στη Γροιλανδία
και, με την πάροδο των ετών, αρκετοί
επιχειρηματίες προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τον εξάγουν.
Ο συνιδρυτής τής Arctic Ice,Μαλίκ Ράσμουσεν, είπε ότι ο πάγος, ο
οποίος έχει συμπιεστεί επί
χιλιετίες, είναι εντελώς χωρίς φυσαλίδες και λιώνει πιο αργά από τον
κανονικό πάγο. Είναι επίσης πιο καθαρό από το παγωμένο μεταλλικό νερό
που χρησιμοποιείται συνήθως στα παγάκια του Ντουμπάι.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας: «Ο πάγος της Αρκτικής
προέρχεται απευθείας από τους φυσικούς παγετώνες τής Αρκτικής που
βρίσκονται σε παγωμένη κατάσταση για περισσότερα από 100.000 χρόνια.
Αυτά τα μέρη τών φύλλων πάγου δεν έχουν έρθει σε επαφή με κανένα
έδαφος ούτε έχουν μολυνθεί από ρύπους που παράγονται από ανθρώπινες
δραστηριότητες. Αυτό κάνει τον Arctic Ice το πιο καθαρό νερό στη Γη».
Ξεκίνησε το 2022, αλλά μόλις πρόσφατα απέστειλε τους πρώτους 20
μετρικούς τόνους πάγου.
Η εταιρεία υποστηρίζει ότι ο πάγος της είναι φιλικός προς το
περιβάλλον και έχει κοινωνική αξία. Τα φιόρδ γύρω από τη Γροιλανδία
είναι συνήθως γεμάτα από παγόβουνα που έχουν σπάσει παγετώνες που
συνδέονται με το στρώμα πάγου τής Γροιλανδίας. Ο Arctic Ice έχει ένα
εξειδικευμένο σκάφος με γερανό και το μεταφέρει στο Nuup Kangerlua, το
φιόρδ γύρω από την πρωτεύουσα τής Γροιλανδίας, Nuuk, για να ψάξουν για
έναν συγκεκριμένο τύπο πάγου που δεν έχει έρθει σε επαφή ούτε με τον
πυθμένα ούτε με την κορυφή του παγετώνα. Αυτός ο πάγος είναι πιο
καθαρός και δύσκολο να εντοπιστεί στο νερό, καθώς είναι εντελώς
διαφανής και γνωστός τοπικά ως “μαύρος πάγος” για αυτόν τον λόγο.
Μόλις βρουν ένα κατάλληλο κομμάτι, το μαζεύουν με το γερανό και το
τοποθετούν σε ένα μπλε πλαστικό κιβώτιο μέχρι να γεμίσει το σκάφος και
μετά μεταφέρουν τον πάγο πίσω στο Nuuk όπου γεμίζουν ένα ψυγείο
μεταφοράς με τα κιβώτια. Αυτό το κοντέινερ μεταφέρεται στη Δανία από
την ισλανδική ναυτιλιακή εταιρεία Eimskip. Στη Δανία, σύμφωνα με το
Arctic Ice, φορτώνεται σε άλλο πλοίο που το μεταφέρει στο Ντουμπάι.
Εκεί ο πάγος πωλείται από τον τοπικό διανομέα Natural Ice, ο
οποίος ήδη πουλά άλλα είδη πάγου στο Ντουμπάι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
