Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 24/2

O ΛΑΒΡΟΦ ΣΕ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Αρνήθηκαν στην Βραζιλία να ανεφοδιάσουν το αεροσκάφος τού Ρώσου ΥΠΕΞ



Bild,protothema.gr

Mπορεί να ήταν όλα προγραμματισμένα με ακρίβεια για τη συνάντηση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, με τον πρόεδρο της Βραζιλίας, Λούλα ντα Σίλβα, ωστόσο οι συνομιλίες των δύο πολιτικών ανδρών κόντεψαν να μην γίνουν λόγω της άρνησης της βραζιλιάνικης εταιρείας Vibra Energia να ανεφοδιάσει, με κηροζίνη, το αεροπλάνο της αλεπούς της ρωσικής διπλωματίας. Όπως αναφέρει ο ειδησεογραφικός ιστότοπος AeroTelegraph», μετά τη συνάντηση των ηγετών της G20 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Λαβρόφ έπρεπε να πετάξει στην πρωτεύουσα της Βραζιλίας, όπου είχε προγραμματιστεί συνάντηση με τον πρόεδρο Λούλα ντα Σίλβα, Ωστόσο, ο Ρώσος διπλωμάτης δεν μπορούσε να ανεφοδιάσει το κυβερνητικό του αεροσκάφος Il-96. Ο Λαβρόφ έπρεπε να πετάξει με το αεροσκάφος τού Βραζιλιάνου ομολόγου του. Το δημοσίευμα σημειώνει ότι η Vibra Energia αρνήθηκε να ανεφοδιάσει το αεροπλάνο του Λαβρόφ υπό τον φόβο ότι θα κινδύνευε με νέες κυρώσεις από τις ΗΠΑ. Χωρίς πρόσθετη κηροζίνη, το ρωσικό αεροσκάφος «Il-76» δεν θα είχε αρκετά καύσιμα για την επόμενη πτήση προς την Καζαμπλάνκα (Μαρόκο), όπου θα ανεφοδιαστεί ξανά και στη συνέχεια θα πετάξει προς τη Ρωσία σε διαδρομές που παρακάμπτουν τον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας διαβουλεύτηκε με την Πολεμική Αεροπορία της χώρας σχετικά με τη διαθεσιμότητα κηροζίνης στην αεροπορική βάση Galeão, αλλά ο στρατός ανέφερε ότι ήταν ανεπαρκής. Μετά την τελική άρνηση ανεφοδιασμού, η βραζιλιάνικη πλευρά κάλεσε τον Λαβρόφ να αφήσει το αεροσκάφος του, τύπου «Il-76» στο Ρίο ντε Τζανέιρο και να πετάξει στην πρωτεύουσα, ως συνεπιβάτης στο αεροπλάνο του υπουργού Εξωτερικών της Βραζιλίας, Μάουρο Βιέιρα. Στη συνέχεια, το ίδιο αεροπλάνο θα επέστρεφε τον Λαβρόφ στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Τα ρωσικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών πέταξε στη Μπραζίλια χωρίς όμως να μπορούν σε περισσότερες λεπτομέρειες. Από την αρχή πάντως τα πράγματα δεν πήγαν καλά για τον Λαβρόφ στην πτήση του προς τη Βραζιλία, σχολιάζει η Bild. Εφόσον ο ευρωπαϊκός εναέριος χώρος είναι κλειστός για τα ρωσικά αεροπλάνα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας έπρεπε να κάνει μια μεγάλη παράκαμψη για να φθάσει στον προορισμό του. Αντί να πετάξει απευθείας από τη Μόσχα στο Ρίο ντε Τζανέιρο πήγε μέσω Τουρκίας, Μαρόκου και Κούβας στη Νότιο Αμερική, όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία