 |
|
|  Τρίτη 5/3
Ρωσικό κομμουνιστικό κόμμα ζητάει να γίνει έρευνα για ενδεχόμενη ανάμιξη της Δύσης στο θάνατο τού Στάλιν το 1953
RIA,protothema.gr
Το κόμμα Κομμουνιστές της Ρωσίας ζήτησε από την υπηρεσία ασφαλείας FSB και κορυφαίους εισαγγελείς να ερευνήσουν για ενδεχόμενη ανάμιξη δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών στο θάνατο του σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν το 1953, μετέδωσε σήμερα το πρακτορείο ειδήσεων RIA.
«Το κόμμα απευθύνθηκε στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και στην FSB με αίτημα να ελέγξουν την πιθανή ανάμιξη δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών στο θάνατο του Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν», δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος Σεργκέι Μαλίνκοβιτς, σύμφωνα με το RIA.
«Πολλές μαρτυρίες από συγχρόνους του Στάλιν κάνουν λόγο για πιθανή δηλητηρίαση του ηγέτη των σοβιετικών εθνών από πράκτορες δυτικής επιρροής», δήλωσε ο Μαλίνκοβιτς σύμφωνα με το RIA.
Δεν έγινε αμέσως σαφές αν η FSB ή το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα απάντησε στο αίτημα του κόμματος.
Σήμερα είναι η 71η επέτειος του θανάτου του Στάλιν, ο οποίος ηγήθηκε της Σοβιετικής Ένωσης από το 1924 μέχρι την ημέρα που πέθανε. Η αιτία του θανάτου του ήταν αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο, σύμφωνα με την κυβέρνηση.
Ο Στάλιν επέβλεψε την ταχεία εκβιομηχάνιση της Ρωσίας, αλλά στη διάρκεια της διακυβέρνησής του εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε εκκαθαρίσεις, στα στρατόπεδα εργασίας του Γκουλάγκ και από λιμούς.
Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει κάνει μια μετρημένη αποτίμηση του Στάλιν, εγκωμιάζοντας την ηγεσία του στον πόλεμο, αλλά καταδικάζοντας ως «ολοκληρωτική» την εσωτερική πολιτική του.
Το κόμμα Κομμουνιστές της Ρωσίας (CPCR) ιδρύθηκε το 2012. Ο κύριος αντίπαλός του στα αριστερά του ρωσικού πολιτικού φάσματος είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (CPRF), το οποίο αυτοχαρακτηρίζεται διάδοχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Μαλίνκοβιτς είπε στο RIA πως εκπρόσωποι του κόμματός του θα καταθέσουν σήμερα άνθη στην προτομή του Στάλιν στο Τείχος του Κρεμλίνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
