Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 26/3

ΜΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΟΡΝΟΣΤΑΡ

29χρονη Ουκρανή μαζεύει χρήματα για τους ακρωτηριασμένους στρατιώτες στον πόλεμο με την Ρωσία



Politico,in.gr

Η Yulia Senyuk (γνωστή ως Josephine Jackson) χρησιμοποιεί τη δημοτικότητά της στον τομέα του πορνό, όπου οι ταινίες της έχουν συγκεντρώσει πάνω από 200 εκατομμύρια προβολές, προκειμένου να μαζέψει χρήματα για Ουκρανούς στρατιώτες που έχασαν τα άκρα τους στον πόλεμο με τη Ρωσία. “Θέλαμε να εστιάσουμε την προσοχή στο πρόβλημα της αποκατάστασης μετά από τραυματισμούς. Πολύς κόσμος μαζεύει χρήματα για drones, αλλά ξεχνά τα τεχνητά μέλη. Νομίζω ότι κατάφερα να τραβήξω την προσοχή, καθώς περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να δίνουν χρήματα για προσθετικά μέλη”, δήλωσε η ίδια στο Politico. Η 29χρονη κάτοικος τού Λβιβ έγινε πρέσβειρα τού Tytanovi Rehab, μια πρωτοβουλία των μέσων ενημέρωσης κλινικής του Κιέβου που ασχολείται με την αποκατάσταση περισσότερων από 30 ακρωτηριασμένων Ουκρανών στρατιωτικών. Η Senyuk συμμετείχε σε δύο φωτογραφήσεις με ακρωτηριασμένους πολέμου, με στόχο να επιστήσουν την προσοχή στην έλλειψη χρηματοδότησης για τεχνητά μέλη, μια βασική ανάγκη για χιλιάδες Ουκρανούς που έχουν χάσει άκρα στη ρωσική εισβολή. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Protez, περίπου 59.000 Ουκρανοί χρειάζονται προσθετικά μέλη. Μπορεί να κοστίζουν από 46.000 έως 90.000 δολάρια το καθένα, σύμφωνα με το Κέντρο Αποκατάστασης Υπερανθρώπων της Ουκρανίας. Δεκάδες ουκρανικές κλινικές και διαφορετικές πρωτοβουλίες εμπλέκονται στην αποκατάσταση στρατιωτικών και πολιτών ακρωτηριασμένων ατόμων. Οι περισσότεροι βασίζονται σε κυβερνητικά προγράμματα και δωρεές, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα. Έτσι ήρθε η ιδέα που άρχισε να “τρέχει” άμεσα η Senyuk. Την προσκάλεσαν να κολυμπήσει σε μια πισίνα και πήρε μέρος σε μια φωτογράφιση με τους στρατιώτες. “Στην αρχή δεν ήξερα πώς να τους μιλήσω. Αλλά μετά αποφάσισα να ενεργήσω κανονικά και να μην εστιάσω την περιττή προσοχή στα χαμένα άκρα τους. Μόλις ήρθα, βγάλαμε φωτογραφίες και μου ζήτησαν να κάνω αναρτήσεις στο Tiktok μαζί τους”, είπε η ίδια. “Δεν είμαι σε καμία περίπτωση επαγγελματίας ειδικός, απλώς έρχομαι και τους μιλάω, τους αποσπώ την προσοχή, λέω αστεία για το επάγγελμά μου, που είναι τόσο ενδιαφέρον για αυτούς. Λάμπουν μετά τις επισκέψεις μου, όπως μου είπαν”. Βέβαια, η ιδέα της, τράβηξε μεν την προσοχή, αλλά και την κριτική. Η Senyuk δέχθηκε επίθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από συντηρητικούς για το “ανήθικο επάγγελμά της” και για την “αντικειμενοποίηση του ρόλου της γυναίκας στον πόλεμο”. Άλλωστε, όπως αναφέρει το Politico, είναι παράνομο να κάνεις πορνογραφία στην Ουκρανία, γι’ αυτό η ίδια εργάζεται στο εξωτερικό. Ο Anton Ivantsiv, πάντως, ο οποίος έχασε τα δύο του χέρια και το ένα πόδι του στον πόλεμο την υπερασπίστηκε: “Βοήθησε να εστιάσει την προσοχή στα προβλήματα των σοβαρά τραυματισμένων ανθρώπων. Οργάνωσε μια εκστρατεία δωρεών. Δυστυχώς, τα κρατικά προγράμματα δεν μπορούν να παρέχουν επαρκή βοήθεια. Η Yulia είναι Ουκρανή και πατριώτης”.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία