 |
|
|  Παρασκευή 29/3
Συνελήφθησαν κακοποιοί που εκβίαζαν κι απειλούσαν διεθνή ποδοσφαιριστή και την οικογένειά του
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μακριά απ’ τα φώτα της δημοσιότητας, τις τελευταίες ημέρες εκτυλίχθηκε μία απίστευτη ιστορία στην Αργεντινή που «κλόνισε» την οικογένεια του Άνχελ Ντι Μαρία, αλλά εντέλει είχε αίσιο τέλος για τον Αργεντινό σούπερ σταρ και πρωταθλητή κόσμου με την «αλμπισελέστε» τον Δεκέμβριο του 2022 στα γήπεδα του Κατάρ.
Συμμορία κακοποιών, που φέρονται να συνδέονται με το εμπόριο ναρκωτικών στο Ροζάριο, έστειλαν σειρά από απειλητικά μηνύματα προς την οικογένεια του 35χρονου άσου της Μπενφίκα, υπογραμμίζοντας πως εάν ο Ντι Μαρία επέστρεφε στην Αργεντινή για να αγωνιστεί στη Ροζάριο Σεντράλ θα σκότωναν ένα μέλος της οικογένειάς του.
«Πείτε στον γιο σας, τον Άνχελ, να μην επιστρέψει στο Ροζάριο γιατί θα σκοτώσουμε ένα μέλος της οικογένειας. Ούτε καν ο Πουγιάρο δεν πρόκειται να σας σώσει. Δεν αφήνουμε σημειώματα σε χαρτί. Αφήνουμε πίσω μας σφαίρες και νεκρούς ανθρώπους», ανέφερε το μήνυμα των κακοποιών, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Infobae, η οποία επικαλέστηκε στο ρεπορτάζ της αστυνομικές πηγές.
Περίπου δύο μέρες μετά, οι αρχές της Αργεντινής κατάφεραν να συλλάβουν τους φερόμενους εκβιαστές, όπως έκανε γνωστό η υπουργός Ασφαλείας, Πατρίτσια Μπούλριχ. «Ο υπεύθυνος για τις απειλές θανάτου απέναντι στον Ανχέλ Ντι Μαρία και την οικογένειά του, συνελήφθη.
Ο Πάμπλο Ακότο, ο οποίος βρισκόταν υπό διερεύνηση για εμπόριο ναρκωτικών, ομολόγησε, ότι συμμετείχε σε υποκλοπές ως αρχηγός της συμμορίας. Οι Σάρα Μπελέν Γκουτιέρεζ και Γκάμπριελ Ίσμαελ Παστόρε, που ήταν συνεργοί του συνελήφθησαν επίσης από την αστυνομία της Σάντα Φε, μέσω PDI, την ώρα που επιχειρούσαν να δραπετεύσουν», έγραψε στον λογαριασμό της στο Twitter η υπουργός Ασφαλείας της Αργεντινής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
