 |
|
|  Tρίτη 16/4
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ
Αυξάνεται το χάσμα ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές χώρες
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Παρά τις σημαντικές δυνατότητές τους σε πρώτες ύλες και έναν
αυξανόμενο νέο ενεργό πληθυσμό, περισσότερες από τις μισές από τις 75
πιο φτωχές χώρες είδαν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ τους να αυξάνεται με
μικρότερο ρυθμό από τις πλούσιες χώρες το 2023/24, γεγονός που αυξάνει
τις ανισότητες μεταξύ των χωρών, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Για το ένα τρίτο από αυτές, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι τώρα χαμηλότερο
από εκείνο προ της πανδημίας Covid-19, σύμφωνα με έκθεση που
δημοσιοποίησε η Παγκόσμια Τράπεζα για τις χώρες που τείνουν να
επωφελούνται από δωρεές ή δάνεια με χαμηλό επιτόκιο –δηλαδή με πολύ
ευνοϊκούς όρους– από τη Διεθνή Αναπτυξιακή Ένωση (IDA), παρακλάδι της
Παγκόσμιας Τράπεζας.
“Η ευημερία των χωρών αυτών είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη
ευημερία του πλανήτη. Τρεις σημερινές οικονομικές δυνάμεις, η Κίνα, η
Ινδία και η Νότια Κορέα, ήταν χώρες που επωφελήθηκαν από δάνεια της
IDA”, ανέφερε σε ανακοίνωση ο επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας
Τράπεζας, Ιντερμίτ Γκιλ.
“Και οι τρεις κατάφεραν να αναπτυχθούν ώστε να εξαφανίσουν την ακραία
φτώχεια και να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης. Με τη διεθνή
βοήθεια, οι χώρες υπό τη χρηματοδότηση της IDA σήμερα έχουν τις
δυνατότητες να κάνουν το ίδιο”, πρόσθεσε.
Σε ορισμένες χώρες η κατάσταση είναι πιο κρίσιμη, με μέσο ποσοστό
ακραίας φτώχειας οκταπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου. Σχεδόν το 25%
του πληθυσμού ζει εκεί με λιγότερα από 2,15 δολάρια την ημέρα και το
90% των ανθρώπων που είναι αντιμέτωποι με λιμό ή υποσιτισμό
συγκεντρώνονται σε αυτές τις χώρες, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική
καθώς και στην ανατολική ή νότια Ασία.
Προκειμένου να τις βοηθήσει να εξέλθουν από την παρούσα οικονομική
κατάστασή τους, η έκθεση προτείνει κυρίως την ενδυνάμωση των διεθνών
χρηματοπιστωτικών θεσμών αλλά και τη συνεργασία για τα μεγάλα
παγκόσμια θέματα, όπως η κλιματική αλλαγή, που πλήττει ιδιαίτερα αυτές
τις χώρες, καθώς και σημαντική αύξηση της χρηματοοικονομικής
υποστήριξης.
Οι απαραίτητες δημόσιες δαπάνες προκειμένου να υποστηριχθούν οι
οικονομίες απέναντι στην πανδημία και στη συνέχεια στα σοκ που
προκάλεσε ο παγκόσμιος πληθωρισμός, ή ακόμη ο πόλεμος στην Ουκρανία,
ώθησαν τα κράτη να χρεωθούν, σε μια περίοδο που τα επιτόκια
αυξάνονταν, υπό την ώθηση των κεντρικών τραπεζών των μεγαλύτερων
οικονομιών, που μάχονται τον πληθωρισμό.
Ένας συνδυασμός που είχε αποτέλεσμα να αυξηθεί σημαντικά η εξυπηρέτηση
του χρέους σε ορισμένες χώρες, που αναγκάστηκαν σε ορισμένες
περιπτώσεις να χρησιμοποιήσουν πάνω από το μισό του προϋπολογισμού
τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
