 |
|
|  Πέμπτη 18/4
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΠΑΪΝΤΕΝ
....παγώνει τα σχέδια Νετανιάχου για επίθεση στο Ιράν
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Την ώρα που η ανησυχία τής διεθνούς κοινότητας εντείνεται για την αντίδραση τού Ισραήλ, στην ιρανική επίθεση τού περασμένου Σαββάτου, και το ενδεχόμενο περιφερειακής ανάφλεξης και είναι σε πλήρη εξέλιξη διπλωματικές διεργασίες σε G-7 και Ευρωπαϊκή Ένωση, ισραηλινά και αμερικανικά ΜΜΕ μετέδωσαν ότι ενώ η κυβέρνηση του Ισραήλ εξέτασε το ενδεχόμενο να διατάξει να εξαπολυθούν πλήγματα στο Ιράν, σε αντίποινα για την επίθεση, τελικά δεν έθεσε σε εφαρμογή τα σχέδια που της παρουσιάστηκαν μετά το τηλεφώνημα που είχε ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου με τον Τζο Μπάιντεν.
Σύμφωνα με το ισραηλινό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο Kan, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ,Μπενιαμίν Νετανιάχου αποφάσισε να μη θέσει σε εφαρμογή προεγκεκριμένα σχέδια για τη διεξαγωγή πληγμάτων αντιποίνων σε περίπτωση επίθεσης αφού συζήτησε με τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν.
Πρυτάνευσαν «διπλωματικές» ευαισθησίες και «θα υπάρξει όντως ανταπόδοση, αλλά θα είναι διαφορετική από αυτή που προβλεπόταν αρχικά», δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος στο δίκτυο, υπό τον όρο να μην κατονομαστεί.
Ισραηλινές πηγές είπαν στον αμερικανικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Axios ότι η ισραηλινή κυβέρνηση πολέμου εξέτασε το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε επίθεση αντιποίνων τη Δευτέρα, δυο βράδια μετά την ιρανική επίθεση, αλλά τελικά αποφάσισε να μη δώσει το πράσινο φως.
«Δεν ξέρουμε γιατί και πόσο κοντά είχε φθάσει (το Ισραήλ) σε επίθεση (στο Ιράν)», είπε στον Axios Αμερικανός αξιωματούχος. Κατά το ίδιο ρεπορτάζ, το Ισραήλ ενημέρωσε την κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν, που το καλεί να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, πως αποφάσισε να περιμένει.
Σύμφωνα με πληροφορίες του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου ABC News, η ισραηλινή κυβέρνηση εξέτασε δύο φορές το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε πλήγματα αντιποίνων στο Ιράν τις τελευταίες ημέρες, αλλά τελικά δεν έδωσε τη διαταγή.
Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου επανέλαβε ωστόσο χθες πως η χώρα του έχει δικαίωμα να «προστατευθεί», παρά τις εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας, που επιδιώκει να αποτρέψει ισραηλινή ανταπόδοση στο ιρανικό έδαφος, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανάφλεξη τη Μέση Ανατολή.
Οι ΗΠΑ, ο βασικός σύμμαχος του Ισραήλ, λένε πως δεν θέλουν «πόλεμο με το Ιράν» κι έκαναν σαφές πως δεν θα συμμετείχαν σε οποιαδήποτε ισραηλινή ανταπόδοση, πάντως προχθές Τρίτη ανακοίνωσαν πως θα προχωρήσουν στην επιβολή νέων κυρώσεων σε βάρος της Τεχεράνης.
Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε χθες να προχωρήσει στην επιβολή κυρώσεων στο Ιράν με στόχο εταιρείες και οντότητες που παράγουν drones και πυραύλους, για «να στείλει σαφές μήνυμα» μετά την επίθεση εναντίον του ισραηλινού εδάφους, δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.
Τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή, το Ιράν εξαπέλυσε πάνω από 350 drones και πυραύλους εναντίον του Ισραήλ, σχεδόν το σύνολο των οποίων καταστράφηκε προτού φθάσει στην ισραηλινή επικράτεια. Επρόκειτο για την πρώτη απευθείας επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ στην ιστορία.
Η Τεχεράνη υποστήριξε πως ενήργησε σε νόμιμη άμυνα, μετά τον πολύνεκρο βομβαρδισμό στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό την 1η Απριλίου, για τον οποίο κατηγόρησε τον ισραηλινό στρατό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
