 |
|
|  Tρίτη 23/4
ΝΤΡΟΠΗ ΓΑΛΛΙΑ!
Απομακρύνουν τούς άστεγους "προσωρινά" απο το Παρίσι,για λόγους "καλλωπισμού" τής πόλης ενόψει τών Ολυμπιακών Αγώνων,αντί να βρουν μία μόνιμη ανθρώπινη λύση στο πρόβλημα...
DW,zougla.gr
Λιγότερες από 100 μέρες έμειναν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και εντείνονται στο Παρίσι οι προετοιμασίες της διοργάνωσης και τού... καλλωπισμού της πρωτεύουσας με νέα κτήρια αθλητισμού και μη, νέους χώρους πάρκινγκ αλλά και κάτι καινούργιο για τους Παριζιάνους. Ένα νέο μέτρο για τους δρόμους κάτω από τις γέφυρες, στις αποβάθρες εκεί όπου από μήνες έχουν ριζώσει με πρόχειρα τσαντίρια ή πολύχρωμες σκηνές, οι εκατοντάδες άστεγοι νόμιμοι ή παράτυποι μετανάστες, «οι μη έχοντες μοίρα» στον ήλιο της πρωτεύουσας. Ανάμεσά τους και πολλοί ασυνόδευτοι ανήλικοι....
Η επιχείρηση απομάκρυνσής τους εθελοντικά ή με τη βοήθεια της αστυνομίας ξεκίνησε από τον Μάρτιο και αποκτά ιδιαίτερη ένταση τελευταία. Από τα μέσα Μαρτίου, η κυβέρνηση ζήτησε από τους νομάρχες να δημιουργήσουν «προσωρινά περιφερειακά κέντρα υποδοχής» με εξαίρεση την περιοχή του Πα-ντε-Καλέ βορειοδυτικά και την Κορσική νότια. Στόχος είναι η αποσυμφόρηση της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας. Η διαδικασία θεωρείται εθελοντική για τους άστεγους με την υπόσχεση ότι θα έχουν φροντίδα για τρεις εβδομάδες και στη συνέχεια θα οδηγηθούν σε μια νέα περιοχή πιο μόνιμα, «που θα αντιστοιχεί στην κατάστασή τους».
«Το προ-ολυμπιακό ανθρωποκυνηγητό ξεκίνησε» έγραψε η αριστερή «Ουμανιτέ» για τους 400 πρώτους άστεγους που απομακρύνθηκαν μέσα στη νύχτα από τις αποβάθρες του Σηκουάνα, τον Μάρτιο. Οι απομακρύνσεις συνεχίσθηκαν περιοδικά έως και προχθές για 450 άστεγους από την περιοχή Βιτρί. Οι ανθρωπιστικοί σύλλογοι μιλούν «για κοινωνική κάθαρση». Ουσιαστικά, όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάποιο διαχρονικό σχέδιο για τους άστεγους. Έτσι, τα λεωφορεία που έχουν επιστρατευθεί τους μεταφέρουν όπου μπορούν, σε διάφορα μέρη της επαρχίας συχνά χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δημάρχων όπως για παράδειγμα στο Στρασβούργο κάνοντας την εκεί δήμαρχο Φλοριάν Βαρέρας να φωνάξει με αγανάκτηση : «Αυτό δεν είναι λύση».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
